Bitwa pod Kopystrzyniem

Bitwa pod Kopystrzyniem – miała miejsce w pierwszych dniach września 1487 pod Kopystrzyniem na Podolu, w której armia polska pod wodzą królewicza Jana Olbrachta rozgromiła czambuły Tatarów zawołżańskich (5000 ludzi), których Osmanowie rzucili przeciwko Koronie.

Bitwa pod Kopystrzyniem

Czas	8–9 września 1487
Miejsce	Kopystrzyń
Terytorium	Podole
Wynik	wygrana Polaków
Strony konfliktu
Polska Chanat Krymski
Dowódcy
Jan Olbracht nieznany
Siły
nieznane 5 000
Straty
nieznane 1 500 zabitych nad Sawraniem, 2 000 zabitych i wziętych do niewoli pod Kopystrzyniem
brak współrzędnych

W bitwie brał udział m.in. kasztelan sandomierski Rafał Jakub Jarosławski herbu Leliwa.

Przebieg bitwy

Armia polska w pierwszych dniach września 1487 założyła obóz pod Kopystrzyniem. Królewicz Jan Olbracht z większością swych sił wyruszył przeciwko czambułom tatarskim wracającym na południe po złupieniu Bracławszczyzny. Do starcia doszło 8 września nad rzeczką Sawrań. Armia polska rozbiła siły tatarskie. Zginąć miało 1500 wojowników tatarskich.

W tym samym czasie inny czambuł tatarski zaatakował obóz polski pod Kopystrzyniem. Królewicz Jan Olbracht pozostawił w obozie jedynie niewielkie siły, które nie były w stanie obronić obozu. Tatarzy zdobyli i złupili obóz, jednak nie zdążyli się wycofać. 9 września główne siły polskie prowadzone przez Jana Olbrachta powróciły pod Kopystrzyń i zaatakowały Tatarów rozbijając ich doszczętnie. Zginęło lub dostało się do niewoli 2000 wojowników tatarskich.

Zobacz też

• Bitwa pod Kopystrzyniem (1432)

Literatura

• TadeuszT. Grabarczyk TadeuszT., Funkcje obozu armii jagiellońskiej w XV wieku, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia historica”, 101, 2018, s. 63 .
• MarekM. Plewczyński MarekM., Wojny Jagiellonów z wschodnimi i południowymi sąsiadami Królestwa Polskiego w XV wieku, Siedlce 2005, s. 94–96 .
• Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom II