Bitwa koło Helgolandu (1917)

Druga bitwa pod Helgolandem – bitwa morska stoczona 17 listopada 1917 roku podczas I wojny światowej, na Zatoce Helgolandzkiej.

Druga Bitwa pod Helgolandem
I wojna światowa
ilustracja
Czas

17 listopada 1917

Miejsce

Zatoka Helgolandzka

Terytorium

Morze Północne

Wynik

zwycięstwo Niemców

Strony konfliktu
 Wielka Brytania  Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
Trevylyan Napier Ludwig von Reuter
Siły
2 krążowniki lekkie
5 krążowników liniowych
2 drednoty
torpedowce
trałowce
Straty
1 krążownik lekki uszkodzony 1 torpedowiec zatopiony
Położenie na mapie Morza Północnego
Mapa konturowa Morza Północnego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
54°10′00,1200″N 8°04′00,0120″E/54,166700 8,066670

17 listopada 1917 roku niemieckie trałowce, które oczyszczały z min szlak przez brytyjskie pole minowe w zatoce Helgoland w pobliżu niemieckiego wybrzeża, zostały przechwycone przez dwa brytyjskie lekkie krążowniki HMS „Calypso” i HMS „Caledon”.

Niemieckie okręty uciekły na południe, pod osłonę pancerników SMS „Kaiser” i SMS „Kaiserin” dowodzonych przez kadm. Ludwiga von Reutera. Krążowniki angielskie zaatakowały niemieckie pancerniki, a tymczasem ich osłona w postaci Pierwszej Eskadry Krążowników Liniowych (w składzie: HMS „Tiger”, HMS „Renown”, HMS „Repulse”, HMS „Courageous” i HMS „Glorious”), pod dowództwem adm. Charlesa Johna Napiera, zmierzała na pomoc.

HMS „Calypso” został trafiony pociskiem kal. 305 mm w mostek. Zginęły wszystkie osoby, które się na nim znajdowały, łącznie z kapitanem okrętu.

HMS „Repulse” (pod dowództwem kmdr Williama Boyle’a starł się z pancernikami niemieckimi, ale te wycofały się poza własne pola minowe.

Niemcy w bitwie stracili tylko jeden torpedowiec.