Bienica – dawna gmina wiejska istniejąca do 1945 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej/województwa wileńskiego w Polsce (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy była Bienica[3].

Bienica
gmina wiejska
1922–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920–22: Litwa Środkowa)
(1922–26: Ziemia Wileńska)
1926–39: wileńskie

Powiat

do 1927: oszmiański
1927–39: mołodeczański

Siedziba

Bienica

Powierzchnia

175,3[2] km²

Populacja (1928)
• liczba ludności


12 391[2]

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gromad

9

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Bienica”
54°21′00,0000″N 26°33′36,0000″E/54,350000 26,560000

Początkowo gmina należała do powiatu oszmiańskiego w guberni wileńskiej. 7 czerwca 1919 weszła w skład utworzonego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich okręgu wileńskiego[4], przejętego 9 września 1920 przez Tymczasowy Zarząd Terenów Przyfrontowych i Etapowych[5]. W związku z powstaniem Litwy Środkowej 9 października 1920 gmina wraz z północną częścią powiatu oszmiańskiego znalazła się w jej strukturach[6][7]. 13 kwietnia 1922 roku gmina weszła w skład objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[8], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie[9].

1 kwietnia 1927 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu mołodeckiego w tymże województwie[10]. 1 kwietnia 1929 roku z gminy Bienica wyłączono 12 miejscowości i włączono do gminy Wojstom w powiecie wilejskim[11].

Po wojnie obszar gminy Bienica został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.

  • Bienicka
  • Borkowszczyzniańska
  • Jurowszczyzniańska
  • Poniska
  • Redzkowszczyzniańska
  • Zarudzka
  • Zaskiewicka
  • Zawilejska
  • Zahorska

Przypisy

edytuj
  1. Od 1922 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego terytorium o nazwie Ziemia Wileńska; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b c [1]
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  5. Dziennik Rozkazów z 1920 r. Nr 35, poz. 753
  6. Adam Janusz Mielcarek: Podziały terytorialno - administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008.
  7. Dz. Urz. TKR
  8. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
  9. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  10. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472, zmieniony przez Dz.U. z 1926 r. nr 26, poz. 158, zmieniony przez Dz.U. z 1927 r. nr 8, poz. 62
  11. Dz.U. z 1929 r. nr 14, poz. 119