Bielany (rejon brasławski)
Bielany – dawna kolonia[1]. Tereny, na których była położona, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Mieżany.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
55°42′30″N 26°51′20″E/55,708333 26,855556 |
Na mapie WIG występuje pod nazwą Bielanie[2].
Historia
edytujW czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[3].
W latach 1921–1939 wieś a następnie kolonia leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[4][5] (od 1926 w województwie wileńskim[6]), w powiecie brasławskim, w gminie Brasław[7].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 67 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 10 budynków mieszkalnych[7]. W 1931 w 14 domach zamieszkiwało 69 osób[8].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w m. Mieżany. W 1933 podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Brasławiu[9].
Przypisy
edytuj- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 3 .
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 26, Słup 43, Warszawa 1932
- ↑ wieś Bielany na mapie (rejon brasławski, obwód witebski) [online], radzima.net [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 3 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 3 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 96 .