Bianka Mikołajewska

Bianka Magdalena Mikołajewska (ur. 1975) – polska dziennikarka, w latach 2000–2013 dziennikarka tygodnika „Polityka”, potem – do 2016 dziennikarka „Gazety Wyborczej”, następnie od 2016 do 2022 dziennikarka śledcza OKO.press. Od 2022 związana z Wirtualną Polską.

Bianka Mikołajewska

Data urodzenia	1975
Zawód, zajęcie	dziennikarka
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Pracodawca	„Polityka”, „Gazeta Wyborcza”, OKO.press, Wirtualna Polska

Nominowana do szeregu nagród dziennikarskich. Laureatka Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego (2015) oraz nagrody w konkursie miesięcznika „Press” dla Dziennikarza Roku (2016). Wcześniej działaczka samorządowa, w latach 1998–2001 radna Rady Miejskiej w Łodzi.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość spędziła w Łodzi. Absolwentka XXIV Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Łodzi (uczęszczała tam w latach 1990–1994). Studiowała na Uniwersytecie Łódzkim. W 1998 została radną Rady Miejskiej w Łodzi z listy SLD. Latem 2001 odeszła z klubu radnych Sojuszu, po sporach dotyczących zgód na lokalizację w Łodzi nowych hipermarketów. W październiku tego samego roku, w związku z decyzją o wyborze zawodu dziennikarza i przeprowadzką do Warszawy zrezygnowała z mandatu. W latach 2000–2013 była dziennikarką „Polityki”, zajmowała się w tygodniku tematyką śledczą, polityczną i gospodarczą. Potem – do 2016 roku – związana z „Gazetą Wyborczą”. Autorka m.in. wieloletniego cyklu artykułów o nieprawidłowościach w systemie SKOK-ów (publikowanych w „Polityce” i „Gazecie Wyborczej”), tekstów o policyjnej inwigilacji uczestników protestów przeciwko wprowadzanym przez PiS zmianom w sądownictwie (w OKO.press), artykułów o działalności i finansowaniu organizacji narodowców, dziennikarskich raportów o finansowaniu przedsięwzięć o. Tadeusza Rydzyka i o wynagrodzeniach ludzi powiązanych z obozem „Dobrej Zmiany” w giełdowych spółkach, których akcjonariuszem jest państwo, a także licznych tekstów o nadużyciach władzy, nepotyzmie i kolesiostwie rządzących.

W czerwcu 2016 została zastępczynią redaktora naczelnego i szefową zespołu śledczego portalu internetowego OKO.press, którego wydawcą jest Fundacja Ośrodek Kontroli Obywatelskiej „Oko”. W redakcji pracowała do 2022.

1 lipca 2022 dołączyła do redakcji Wirtualnej Polski. Do jej zadań należy przygotowywanie tekstów śledczych, wywiadów i reportaży. W marcu 2023 objęła także funkcję szefowej WP Magazynu.

W latach 2021–2022 była jedną z prowadzących popołudniowe wywiady na antenie radia RMF FM.

Życie prywatne

Była żoną Piotra Niemczyka, rozwiedli się ok. 2019 roku.

Nagrody dziennikarskie

• 2002: nominacja do nagrody Grand Press w kategorii publicystyka za raport o nieprawidłowościach w działalności syndyków;
• 2004: nominacja do nagrody Grand Press w kategorii publicystyka za raport o nadużyciach komorników;
• 2005: wyróżnienie w konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za teksty o tematyce społecznej;
• 2005: Nagroda „Watergate” Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za materiały o Spółdzielczych Kasach Oszczędnościowo-Kredytowych (SKOK);
• 2005: nagroda Grand Press w kategorii Dziennikarstwo specjalistyczne za cykl tekstów o SKOK-ach;
• 2005: nominacja do nagrody Grand Press w kategorii publicystyka za tekst „Bracia spod znaku Bliźniąt” o relacji łączącej braci Lecha i Jarosława Kaczyńskich;
• 2005: nagroda „Gazety Prawnej” dla dziennikarzy zajmujących się tematyką prawną;
• 2005: trzecia nagroda w konkursie Fundacji im. Stefana Batorego „Tylko ryba nie bierze”;
• 2006: nominacja do nagrody Grand Press w kategorii dziennikarstwo śledcze;
• 2009: wyróżnienie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich Nagroda Watergate, za artykuł „Biznesmeni z komendy” o biznesach związkowców z Komendy Stołecznej Policji;
• 2010: wyróżnienie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w kategorii tekstów o tematyce społecznej, za artykuł o tym, jak dzieci – przeważnie bez wiedzy rodziców – zarabiają pieniądze;
• 2012: Laureatka Nagrody specjalnej X Edycji Konkursu im. Władysława Grabskiego dla dziennikarzy ekonomicznych;
• 2015: Nagroda Specjalna im. Dariusza Fikusa za „dziennikarstwo śledcze najwyższej próby”;
• 2015: Nagroda Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego za cykl artykułów poświęconych nieprawidłowościom i patologiom systemu SKOK-ów, które zostały opublikowane w „Gazecie Wyborczej”;
• 2016: Dziennikarz Roku 2016, nagroda miesięcznika „Press” przyznawana w głosowaniu redakcji z całej Polski;
• 2016: nominacja do nagrody Grand Press w kategorii News za tekst „Fundusz Ochrony Środowiska Szyszki”;
• 2018: nominacja do nagrody Grand Press w kategorii News za cykl o tym jak policja w 2017 r. inwigilowała uczestników protestów przeciwko niszczeniu sądownictwa przez rząd PiS;
• 2018: nominacja do Nagrody Radia Zet za cykl tekstów o inwigilacji uczestników protestów w 2017 roku;
• 2019: Nagroda Specjalna Radia Zet im. Andrzeja Woyciechowskiego dla “Dziennikarza Dekady” (laureatami nagrody zostali również Adam Pieczyński z TVN24 i Paweł Reszka z „Polityki”);
• 2021: nominacja do nagrody Grad Press w kategorii News za cykl „Narodowcy od Bąkiewicza z 3 milionami dotacji z rządowego funduszu”;
• 2022: nominacja do nagrody Grand Press w kategorii Dziennikarstwo specjalistyczne i nowe formy dziennikarstwa za cykl „Klub milionerów Dobrej Zmiany” o wynagrodzeniach ludzi związanych z PiS w giełdowych spółkach, których akcjonariuszem jest państwo;
• 2023: finalistka Nagrody Dziennikarstwa Ekonomicznego przyznawanej przez Press Club Polska, za cykl „Klub milionerów Dobrej Zmiany”