Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Tanka

uczelnia na Białorusi

Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Tanka (biał. Беларускі Дзяржаўны Педагагічны Універсітэт імя Максіма Танка) – białoruska uczelnia w Mińsku, istniejąca od 1993 i kształcąca kadry nauczycielskie.

Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Tanka
Беларускі Дзяржаўны Педагагічны Універсітэт імя Максіма Танка
Maksim Tank Belarusian State Pedagogical University
Godło
Ilustracja
Gmach główny (2009)
Data założenia

1914

Patron

Maksim Tank

Państwo

 Białoruś

Adres

Mińsk, ul. Sowieckaja 18[1]

Położenie na mapie Mińska
Mapa konturowa Mińska, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Tanka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Tanka”
Ziemia53°53′39,7″N 27°32′41,2″E/53,894361 27,544778
Odznaczenia
Strona internetowa

Uniwersytet składa się z 14 Wydziałów: Historycznego, Kultury i Filologii Białoruskiej, Filologii Rosyjskiej, Technik Społeczno-Pedagogicznych, Edukacji Przedszkolnej, Psychologii, Kultury Ludowej, Fizyki, Matematyki, Edukacji Początkowej, Muzyczno-Pedagogicznego, Edukacji Specjalnej, Wiedzy o Przyrodzie, Przygotowania do Studiów.

Historia

edytuj

Korzenie placówki sięgają 21 listopada 1914, gdy dokonano uroczystego otwarcia Instytutu Nauczycielskiego w Mińsku, mającego kształcić kadry nauczycielskie w guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego. Po rewolucji październikowej uczelnia została przekształcona w Miński Instytut Edukacji Ludowej (biał. Мінскі інстытут народнай адукацыі), po czym w 1920 wszedł on w skład nowo utworzonego Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego jako jego Wydział Pedagogiczny. 28 lipca 1931 placówkę ponownie wydzielono z BUP i przekształcono w niezależną jednostkę – Białoruski Wyższy Państwowy Instytut Pedagogiczny (biał. Беларускі дзяржаўны вышэйшы педагагічны інстытут). W 1936 uczelni nadano imię Maksima Gorkiego, w 1995 zmieniono patrona na Maksima Tanka.

8 września 1993 Instytut przekształcono w Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Gorkiego (od 1995: im. Maksima Tanka). Rektorem uczelni jest Piotr Kucharczyk.

Lektorat języka polskiego

edytuj

W drugiej połowie lat 90. XX wieku w Instytucie Języków Obcych Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego prowadzony był lektorat języka polskiego. Inicjatywa jego utworzenia pojawiła się w 1995 roku. W tym samym roku uczelnia wydała zgodę na sformowanie grupy, której tok nauczania obejmowałby język polski i białoruski. Placówka nawiązała współpracę z Uniwersytetem Śląskim. W 2000 roku uczelnię opuściło pierwszych 26 absolwentów z dyplomami upoważniającymi do nauczania języka polskiego. W początkowym okresie funkcjonowania lektoratu problemem była mała liczba podręczników i ograniczone możliwości odbywania staży i praktyk na uczelniach w Polsce. Brak odpowiedniej kadry naukowej, przede wszystkim specjalistów z zakresu filologii polskiej, a także brak egzaminów wstępnych powodowały, że poziom nauczania był wówczas niski jak na standardy akademickie, porównywalny z kursami językowymi. W 2001 roku instytucja otrzymała wsparcie ze strony działaczy ze Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” i Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”, dzięki którym wyremontowano pracownię polonistyczną oraz wyposażono ją w bogaty księgozbiór metodyczny i filmotekę. Remont zakończył się 18 grudnia 2001 roku i doprowadził do znacznej poprawy warunków pracy wykładowców i studentów. W późniejszym okresie na specjalizację nauczycielską z języka polskiego w Instytucie Języków Obcych przyjmowano 25 osób przy sześciokrotnie większej liczbie kandydatów[2].

Przypisy

edytuj
  1. Контакты. БГПУ. [dostęp 2022-05-09].
  2. Oświata... s. 340.

Bibliografia

edytuj
  • Agnieszka Grędzik-Radziak: Oświata i szkolnictwo polskie na ziemiach północno-wschodnich II Rzeczypospolitej i współczesnej Białorusi 1939–2001. Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2007, s. 441. ISBN 978-83-60738-09-2.

Linki zewnętrzne

edytuj