Białobrzegi (powiat płocki)

wieś w województwie mazowieckim, powiecie płockim

Białobrzegiwieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów[4][6].

Białobrzegi
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

płocki

Gmina

Bodzanów

Liczba ludności (2023)

463[2]

Strefa numeracyjna

24

Kod pocztowy

09-470[3]

Tablice rejestracyjne

WPL

SIMC

0560199[4]

Położenie na mapie gminy Bodzanów
Mapa konturowa gminy Bodzanów, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Białobrzegi”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Białobrzegi”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Białobrzegi”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Białobrzegi”
Ziemia52°27′43″N 19°54′53″E/52,461944 19,914722[1]

Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie płockim województwa płockiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa płockiego.

W Białobrzegach rośnie potężny dąb szypułkowy. Jego wielki odziomek położony jest na skarpie. Obwód drzewa wynosił w 2006 roku 741 cm, natomiast wysokość – 26 m.[8]

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4782
  2. Raport o stanie gminy Bodzanów w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 13-14
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2015, s. 25 [zarchiwizowane 2015-09-10].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Strona gminy, sołtysi
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  8. Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. PWN. s.222-223

Bibliografia

edytuj