Białki (województwo podlaskie)
Białki (białorus. Белкі[6]) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narew w[5][7]. Leży w dolinie rzeki Małynki.
| wieś | |
 Prawosławne krzyże wotywne przy wjeździe do wsi od strony Trześcianki. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
85 |
| Kod pocztowy |
17-210[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BHA |
| SIMC |
0035872[5] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Narew  | |
 52°58′03″N 23°27′43″E/52,967500 23,461944[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0035895 | Konczlanie | część wsi |
| 0035903 | Seredlanie | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wieś w 2011 roku zamieszkiwało 49 osób[2][3].
W pobliżu wsi zachował się kamień, na którym znajduje się według dawnych wierzeń miejscowej ludności, odciśnięty ślad po stopie Matki Bożej. Ślad jest głęboki na około 10 mm i wyraźny. Według podania w czasach epidemii do świętego miejsca w niedalekim uroczysku Piatenka (koło wsi Folwarki Tylwickie) zmierzała Matka Boża by uratować miejscową ludność przed zarazą zostawiając po drodze ślad stopy w kamieniu koło wsi. W zagłębieniu tym często gromadzi się woda, której przypisywano uzdrawiające właściwości. Kamień jeszcze w okresie międzywojennym cieszył się dużą czcią wśród okolicznej ludności. Obecnie kamień został całkowicie zapomniany i leży w zaroślach obok wsi[8].
Według Powszechnego Spisu Ludności przeprowadzonego w 1921 roku Białki zamieszkiwane były przez 140 osób w 15-u domach, wszyscy mieszkańcy wsi zadeklarowali wówczas białoruską przynależność narodową oraz wyznanie prawosławne[9].
W latach 1944–1947 w ramach akcji przesiedleńczej Białorusinów z terytorium Polski Ludowej i Polaków z terytorium Radzieckiej Białorusi kilkanaście rodzin z Białek na zawsze wyemigrowało do Związku Radzieckiego. Znaczna część z nich zamieszkała w rejonie dziatłowskim (Obwód grodzieński Republiki Białorusi), gdzie po dziś dzień tworzy zwartą społeczność opartą na poczuciu wspólnoty pochodzenia[10].
Przez Białki przebiega Szlak Świątyń Prawosławnych – szlak turystyczny promujący kulturę prawosławia na Północnym Podlasiu[11].
W miejscowości, przy drodze do Ogrodnik, znajduje się mogiła żołnierska z 1944[12].
Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii św. Michała Archanioła w pobliskiej Trześciance.
Zobacz też
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4730
- ↑ a b Wieś Białki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-01-03], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 25 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Белкі, вёска. Radzima.net. [dostęp 2015-12-16].
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Grzegorz Sosna: Święte miejsca i cudowne ikony. Prawosławne sanktuaria na Białostocczyźnie. Białystok: Wydawnictwo Orthdruk, 2001, s. 57, 90. ISBN 83-85368-69-8.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 32.
- ↑ Anita Broda. Tożsamość „przesiedleńca”. O ludności przesiedlonej po II wojnie światowej ze wschodniej Polski w rejon dziatłowski (zachodnia Białoruś). „Etnografia Polska”. t. XLVI, z. 1–2/2002, s. 183, 192, 204. Instytut Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0071-1861.
- ↑ Szlak Świątyń Prawosławnych. [w:] Atrakcje turystyczne gminy Narew [on-line]. Oficjalna Strona Internetowa Urzędu Gminy w Narwi. [dostęp 2016-04-22].
- ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 38.