Berserk (manga)

manga autorstwa Kentarō Miury

Berserk (jap. ベルセルク Beruseruku)manga z gatunku dark fantasy, której autorem jest Kentarō Miura. Osadzona w świecie bazującym na średniowiecznej Europie historia koncentruje się na losach Gutsa, osieroconego szermierza, i jego relacjach z Griffithem, przywódcą grupy najemników znanej jako Drużyna Sokoła. Seria opowiada o podróży Gutsa w poszukiwaniu zemsty na Grifficie, który go zdradził i poświęcił swoich towarzyszy, by stać się potężną demoniczną istotą. Pierwszy rozdział mangi ukazał się w sierpniu 1989 w nieistniejącym już magazynie „Gekkan Animal House”. W 1992 roku została przeniesiona do czasopisma „Young Animal”, gdzie Miura kontynuował jej publikację, aż do swojej śmierci w maju 2021. Ostatni rozdział jego autorstwa został opublikowany pośmiertnie we wrześniu tego samego roku. Seria została wznowiona w czerwcu 2022, pod nadzorem przyjaciela Miury, Kōjiego Moriego, oraz grupy asystentów i praktykantów Miury ze Studia Gaga.

Berserk
jap. ベルセルク
(Beruseruku)
Gatunekdark fantasy[1]
epic fantasy[2]
magia i miecz[3]
Manga
AutorKentarō Miura (1989–2021)
Kōji Mori (2022–obecnie)
ArtystaKentarō Miura (1989–2021)
Studio Gaga (2022–obecnie)
WydawcaHakusensha
Polski wydawcaJaponica Polonica Fantastica
Odbiorcyseinen
Drukowana wGekkan Animal House → Young Animal
Wydawana25 sierpnia 1989obecnie
Liczba tomów42
Telewizyjny serial anime
ReżyserNaohito Takahashi
ScenariuszYasuhiro Imagawa
MuzykaSusumu Hirasawa
StudioOLM
Stacja telewizyjnaJaponia Nippon TV
Polska Netflix
Premierowa emisja7 października 199731 marca 1998
Liczba odcinków25
Film animowany
Berserk ōgon jidai-hen I: Haō no tamago
Berserk ōgon jidai-hen II: Doldrey kōryaku
Berserk ōgon jidai-hen III: Kōrin
ReżyserToshiyuki Kubooka
ScenariuszIchirō Ōkouchi
MuzykaShirō Sagisu
Susumu Hirasawa
StudioStudio 4°C
Wydany4 lutego 2012 (część 1)
23 czerwca 2012 (część 2)
1 lutego 2013 (część 3)
Czas trwania77 minut (część 1)
98 minut (część 2)
113 minut (część 3)
Telewizyjny serial anime
ReżyserShin Itagaki
ScenariuszMakoto Fukami
MuzykaShirō Sagisu
StudioLiden Films (produkcja)
GEMBA (animacja)
Millepensee (animacja)
Stacja telewizyjnaWowow, MBS, TBS, CBC, BS-TBS
Premierowa emisja1 lipca 201623 czerwca 2017
Liczba odcinków24
Telewizyjny serial anime
Berserk ōgon jidai-hen: Memorial Edition
ReżyserYuta Sano
ScenariuszIchirō Ōkouchi
MuzykaShirō Sagisu
Susumu Hirasawa
StudioStudio 4°C
Stacja telewizyjnaTokyo MX, GYT, GTV, BS11
Premierowa emisja2 października 202225 grudnia 2022
Liczba odcinków13

Na podstawie mangi powstał serial anime stworzony przez studio OLM, który emitowano od października 1997 do marca 1998. W latach 2012–2013 ukazała się trylogia filmów animowanych wyprodukowanych przez Studio 4°C. Drugi serial anime, zanimowany przez studia GEMBA i Millepensee, był emitowany między lipcem 2016 a czerwcem 2017.

Do września 2023 seria sprzedała się w ponad 60 milionach egzemplarzy, co czyni ją jedną z najlepiej sprzedających się mang wszech czasów[4]. W 2002 roku Berserk otrzymał nagrodę dla wybitnej mangi podczas 6. gali wręczenia nagród kulturalnych im. Osamu Tezuki[5]. Manga zyskała powszechne uznanie, szczególnie za mroczną scenerię, fabułę, postacie i szczegółowe ilustracje Miury.

Fabuła

edytuj
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Bohaterowie

edytuj
 
Karmazynowy beherit, jeden z kluczowych elementów serii.
  • Guts (jap. ガッツ Gattsu)
Seiyū: Nobutoshi Canna (anime 1997)[6], Hiroaki Iwanaga (filmy i anime 2016)[7][8]
Znany także jako Czarny Szermierz lub Zabójca Stu. Główny bohater anime i mangi. Na początku wydaje się osobą, dla której jedynym celem w życiu jest walka. Dopiero później poznajemy go jako wiernego przyjaciela i wspaniałego kompana. Jako niemowlę został znaleziony przez Sis, żonę najemnika o imieniu Gambino, w kałuży krwi i wód płodowych swojej matki, którą powieszono na drzewie. Od dziecka dorastał wśród oddziału najemników, szkolony przez swojego przybranego ojca na wojownika. Guts nie zagrzał jednak długo miejsca wśród najemników. Wojownicy patrzyli na niego z niechęcią uważając, że dziecko znalezione pod drzewem wisielców przynosi pecha. Pewnej nocy po dość dramatycznych wydarzeniach został zmuszony do opuszczenia oddziału. Kilka lat później Guts dołącza do Drużyny Sokoła, gdzie pełnił funkcję dowódcy jazdy szturmowej. Guts w Sokołach był prawą ręką Griffitha oraz człowiekiem od „mokrej roboty”. Po tym jak Drużyna Sokoła podczas wojny stuletniej przechyla zwycięstwo na stronę królestwa Midland, Guts opuszcza Sokoły. Gdy dochodzą do niego niepokojące wieści o uwięzieniu Griffitha i rozproszeniu Bandy postanawia wrócić. Wraz z Cascą, Pippinem i Judo odbijają Griffitha. Wkrótce potem Griffith podczas Zaćmienia skazuje na śmierć całą Drużynę Sokoła oraz gwałci Cascę. Guts przeżywa mimo poważnych ran (utrata ręki i oka), ale od tej pory poprzysięga zemstę Griffithowi i wszystkim Apostołom. Staje się Czarnym Szermierzem, przemierzającym świat, walczącym z Apostołami i potworami.
  • Griffith (jap. グリフィス Gurifisu)
Seiyū: Toshiyuki Morikawa (anime 1997)[6], Takahiro Sakurai (filmy i anime 2016)[7][8]
Znany także jako Biały Sokół. Dowódca Drużyny Sokoła. Charyzmatyczny, dumny i ambitny, wytrwale podąża do postawionego sobie celu. Jego marzeniem jest zdobycie własnego królestwa. Sprawia wrażenie sympatycznego i dobrodusznego, ale tak naprawdę jest zimny i wyrachowany, a przyjaciele są dla niego niczym innym jak pionkami na szachownicy. Griffith jest wysokim i bardzo przystojnym mężczyzną, mającym ogromne powodzenie wśród płci pięknej (i nie tylko), co często wykorzystuje. Po tym jak uwiódł księżniczkę Charlotte, został uwięziony w lochu, gdzie przez rok był torturowany, a jego oddział rozproszony. Zostaje w końcu odbity przez wiernych kompanów, ale jego stan fizyczny po rocznych torturach jest mocno opłakany. Poświęca swoich żołnierzy podczas Zaćmienia, stając się tym samym kolejnym członkiem Ręki Boga. Traci jednak swe fizyczne ciało, przez co od tej pory musi żyć w świecie astralnym jako Femto. Dzięki Demonicznemu Dziecku Gutsa i Caski odzyskuje swoją dawną postać. Od tej pory zbiera kolejną Drużynę Sokoła składającą się nie tylko z ludzi, ale także i Apostołów. Na jej czele stawia opór Imperium Kushan które najechało Królestwo Midland.
  • Casca (jap. キャスカ Kyasuka)
Seiyū: Yūko Miyamura (anime 1997)[6], Toa Yukinari (filmy i anime 2016)[7][8]
Jedyna kobieta w Drużynie Sokoła. Do czasu pojawienia się Gutsa była najlepszym wojownikiem Drużyny, zaraz po Grifficie. Casca jest osobą silną i zdecydowaną, ślepo oddaną Griffithowi. Jako młoda dziewczyna została zabrana z domu (mieszkała w ubogiej wiosce) przez szlachcica, który powiedział jej rodzicom, że da ich córce pracę w swoim zamku. Zamiast pomóc Casce, szlachcic chciał ją zgwałcić i prawie mu się to udało, gdyby nie Griffith, który dał dziewczynie miecz, żeby obroniła się przed napastnikiem. Wtedy po raz pierwszy Casca zabiła człowieka, a następnie dołączyła do powstającej dopiero Drużyny Sokoła. Gdy do Bandy dołączył Guts, Casca go znienawidziła, głównie za to, że straciła na jego rzecz rolę prawej ręki Griffitha, oraz to, że musiała go ogrzewać własnym ciałem po tym jak po pojedynku z Griffithem stracił on dużą ilość krwi. Ich późniejsze relacje wcale nie były lepsze, Casce nie podobało się postawa Gutsa oraz szacunek, jaki zdobył wśród innych najemników. Po tym jednak jak Guts uratował jej życie, zaczęła go coraz bardziej doceniać, aż wreszcie pojawiło się między nimi uczucie. Po uwięzieniu Griffitha dowodziła resztkami Drużyny Sokoła, brała też udział w odbiciu Griffitha z niewoli. Podczas Zaćmienia zostaje zgwałcona przez Griffitha, co skutkuje jej całkowitym obłąkaniem.
  • Judo (jap. ジュドー Judō)
Seiyū: Akira Ishida (anime 1997)[6], Yūki Kaji (filmy)[7]
Najemnik z Drużyny Sokoła. Zanim został najemnikiem był członkiem trupy cyrkowej. Sam o sobie mówi, że nie jest w niczym najlepszy, ale w większości dziedzin jest dobry. Jest świetnym szermierzem, świetnie rzuca nożami, zna się też trochę na medycynie. Jest osobą cichą i spokojną, zawsze chętnie służy pomocą swoim towarzyszom. Dobry przyjaciel Gutsa. Zakochany w Casce. Umiera na skutek ran odniesionych w walce z Apostołami, podczas Zaćmienia.
  • Pippin (jap. ピピン Pipin)
Seiyū: Masuo Amada (anime 1997)[6], Takahiro Fujiwara (filmy)[7]
Najemnik Drużyny Sokoła. Potężnie zbudowany, który w walce nie ma sobie równych. Jest bardzo małomówny (w ciągu całej serii powiedział zaledwie kilka słów), ale szczery, wiernie walczy w obronie przyjaciół. Opiekuje się Rickertem. Ginie podczas Zaćmienia.
  • Rickert (jap. リッケルト Rikkeruto)
Seiyū: Akiko Yajima (anime 1997)[6], Minako Kotobuki (filmy i anime 2016)[7][8]
Najmłodszy członek Drużyny Sokoła. Mimo dziecięcego wieku Rickert jest dobrym żołnierzem. Świetnie strzela z kuszy. Razem z Gutsem i Cascą, są jedynymi najemnikami, którzy przetrwali upadek Drużyny Sokoła. Po tym jak Banda została zniszczona, Rickert zamieszkał w chacie Godo i Eriki, gdzie opiekował się ciężko rannym Gutsem i Cascą, a później szkolił na kowala.
  • Carkus (jap. コルカス Korukasu)
Seiyū: Tomohiro Nishimura (anime 1997)[6], Yoshiro Matsumoto (filmy)[7]
Najemnik z Drużyny Sokoła. Kiedyś był dowódcą bandy złodziei. Nienawidził Gutsa, kilkakrotnie próbował go nawet zabić. Do końca pozostał wiernym Drużynie Sokoła, Zginął podczas Zaćmienia.
  • Gaston (jap. ガストン Gasuton)
Seiyū: Masahito Kawanago (anime 1997)[6], Kazuki Yao (filmy)[7]
Podwładny Gutsa, z oddziału jazdy szturmowej i jego zastępca. Podziwia i szanuje swojego dowódcę, i uważa go za wzór do naśladowania. Jego marzeniem jest otworzenie warsztatu krawieckiego. Ginie podczas Zaćmienia.
  • Król Midland
Seiyū: Tamio Ōki (anime 1997)[6], Nobuyuki Katsube (filmy)[7]
Władca Królestwa Midland. Początkowo bardzo ufał Griffithowi i jego żołnierzom, wierzył, że zakończą oni wojnę stuletnią na jego korzyść. Po zwycięstwie obsypał Griffitha i innych najemników zaszczytami, ale mimo tego skazał Griffitha na tortury po tym, jak ten uwiódł jego córkę.
  • Charlotte (jap. シャルロット Sharurotto)
Seiyū: Yuri Shiratori (anime 1997)[6], Aki Toyosaki (filmy)[7]
Córka króla Midlandu, zakochana w Grifficie. Była jednym z powodów, dla których Griffith upadł. Gdy armia Kushan zaatakowała Midland, została uwięziona przez Imperatora Ganishkę, ale odmówiła małżeństwa z nim. Ostatecznie została odbita przez Griffitha i Zodda, a niedługo potem stała się narzeczoną Griffitha i królową Midlandu.
  • Julius (jap. ユリウス Yuriusu)
Seiyū: Ryūji Mizuno (anime 1997)[6], Rikiya Koyama (filmy)[7]
Brat króla Midland. Uważał coraz wyżej pnącego się w hierarchii Griffitha i jego ludzi za poważne zagrożenie. Próbował nawet zamordować Białego Sokoła, lecz bezskutecznie. Wkrótce sam potem zginął zamordowany przez Gutsa, który działał z rozkazu Griffitha.
  • Puck (jap. パック Pakku)
Seiyū: Kaoru Mizuhara (anime 2016)[8]
Elf towarzyszący Gutsowi. Guts uratował go przed śmiercią, a on od tamtego czasu wiernie mu towarzyszy (ku zgrozie Gutsa). Jego pyłek wielokrotnie leczył rany Gutsa, parokrotnie ratował też życie Czarnemu Szermierzowi. Guts go polubił, choć oficjalnie temu zaprzecza. Jest także postacią wprowadzającą do mangi mocny akcent humorystyczny.
  • Isidro (jap. イシドロ Ishidoro)
Seiyū: Hiroyuki Yoshino (anime 2016)[8]
Kilkunastoletni chłopak towarzyszący Gutsowi. Marzy żeby zostać najlepszym wojownikiem na świecie, dlatego podąża za Gutsem, licząc że wiele się od niego nauczy. Podobnie jak Puck jest postacią humorystyczną.
  • Schierke (jap. シールケ Shīruke)
Seiyū: Chiwa Saitō (anime 2016)[8]
Młoda adeptka magii. Mimo młodego wieku jest bardzo biegła w czarach. Po śmierci swojej mistrzyni przyłącza się do Gutsa i jego kompanii. Dzięki jej amuletom złe siły trzymają się z daleka od Gutsa i Caski. Uczy też czarów Farnese. Podkochuje się w Gutsie.
  • Farnese de Vandimion (jap. ファルネーゼ・ド・ヴァンディミオン Farunēze do Vandimion)
Seiyū: Yōko Hikasa (anime 2016)[8]
Spadkobierczyni jednego z najbardziej prominentnych rodów szlacheckich. Początkowo była dowódcą Zakonu Rycerzy Świętych Żelaznych Łańcuchów, na czele którego tropiła Gutsa. Udało się jej nawet go schwytać i poddać torturom, ale Guts, dzięki pomocy Pucka, uciekł. Po tym jak była świadkiem walki Gutsa z apostołem, Lordem Mozgusem, zaczęła za nim podążać, gdyż jak sama twierdziła Guts zniszczył jej świat. Od tamtej pory bardzo się zmieniła, z dumnej i pysznej stała się cicha i pokorna. W kompanii Gutsa opiekuje się Cascą. Uczy się także czarów od Schierke. Dzięki niej kompania zdobyła przewóz na legendarną Wyspę Elfów.
  • Serpico (jap. セルピコ Serupiko)
Seiyū: Kazuyuki Okitsu (anime 2016)[8]
Przyrodni brat oraz sługa Farnese. Jest zaradny i bystry, świetnie posługuje się bronią białą oraz jest bardzo przywiązany do swojej siostry. Od mistrzyni Schierke otrzymał magiczny miecz i płaszcz, które zapewniają mu władzę nad wiatrem.
  • Gambino (jap. ガンビーノ Ganbīno)
Seiyū: Norio Wakamoto (anime 1997)[6], Yasunobu Iwata (filmy)[7]
Przybrany ojciec Gutsa, nie darzył jednak swojego wychowanka ojcowskim uczuciem, a nawet sprzedał go za trzy srebrniki na jedną noc jednemu z najemników. Obwinia Gutsa za śmierć swojej ukochanej Sis. Zginął zabity przez Gutsa po tym, jak po pijanemu próbował go zamordować.
  • Sis (jap. シス Shisu)
Przybrana matka Gutsa, kobieta Gambino. Trzy dni po poronieniu, podróżując razem z grupą najemników Gambino, pod drzewem wisielców znalazła dziecko. Postanowiła zabrać je ze sobą.Tym niemowlęciem był Guts. Trzy lata później zmarła na zarazę, a Gambino winą za chorobę obarczył Gutsa, jako przeklętego.
  • Godo (jap. ゴドー Godō)
Seiyū: Ikuo Nishikawa (anime 1997)[6], Takashi Inagaki (anime 2016)[8]
Kowal, który wykuwa broń i inne uzbrojenie dla Gutsa. Wykuł legendarny miecz Dragon Slayer.
  • Erica (jap. エリカ Erika)
Seiyū: Yuki Masuda (anime 1997)[6], Ayana Taketatsu (anime 2016)[8]
Przybrana córka Godo, którą znalazł na polu bitwy, przygarnął i wychował jak własne dziecko.
  • Czaszkogłowy Rycerz (jap. 髑髏の騎士 Dokuro no Kishi)
Seiyū: Akio Ōtsuka (filmy i anime 2016)[7][8]
Jedna z najbardziej tajemniczych postaci, pojawiających się w mandze. Jest legendarnym królem Gaisericiem. Toczy zaciekłe pojedynki z Zoddem. Wielokrotnie pomagał Gutsowi oraz podobnie jak on walczy z Apostołami.
  • Nosferatu Zodd (jap. 不死のゾッド Fushi no Zoddo)
Seiyū: Kenji Utsumi (anime 1997)[6], Kenta Miyake (filmy i anime 2016)[7][8]
Najprawdopodobniej najstarszy z Apostołów. Od ponad trzystu lat widać go na polu bitwy, na którym nie ma sobie równych. Ma dwie formy: ludzką i drugą – przypominającą Mantikorę. Celem życiowym Zodda jest poszukiwanie godnych swojej potęgi przeciwników. Bardzo szanuje Gutsa, który jako jedyny wojownik od trzystu lat był go w stanie zranić. Przepowiedział upadek Griffitha, a po powstaniu „nowej” Drużyny Sokoła, pełni w niej podobną funkcję jak Guts w „starej”.
  • Apostołowie
Demony na usługach Ręki Boga. Apostołowie byli niegdyś ludźmi, którzy weszli w posiadanie kamienia – amuletu zwanego Behelitem; za jego pomocą, poświęcając wszystkie cenne osoby w ich życiu by móc stać się demonami. Każdy z Apostołów ma dwie formy: ludzką oraz demoniczną.
  • Ręka Boga
Grupa pięciu demonów, sług bożych, skrycie kierujących losami świata.
Osobny artykuł: Lista tomów serii Berserk.

Pierwszy rozdział mangi ukazał się 25 sierpnia 1989 w magazynie „Gekkan Animal House” wydawnictwa Hakusensha[9][10]. W 1992 roku została ona przeniesiona do czasopisma „Young Animal[11][12]. Miura kontynuował nieregularną publikację serii w aż do swojej śmierci w maju 2021[13]. W czerwcu 2022 publikacja została wznowiona pod nadzorem jego przyjaciela, Kōjiego Moriego, rysowana jest zaś przez Studio Gaga, składające się z asystentów i praktykantów Miury[14]. Pierwszy tom tankōbon ukazał się 26 listopada 1990[15], według zaś stanu na 29 września 2023, do tej pory wydano 42 tomy[16].

W Polsce prawa do dystrybucji nabyło wydawnictwo Japonica Polonica Fantastica[17].

Pierwsza seria (1997–1998)

edytuj

Manga została zaadaptowana na 25-odcinkowy telewizyjny serial anime wyprodukowany przez Nippon Television i VAP. Za animację odpowiadało studio Oriental Light and Magic, za reżyserię Naohito Takahashi, projekty postaci przygotował Yoshihiko Umakoshi, a muzykę skomponował Susumu Hirasawa[18]. Seria była emitowana w stacji Nippon TV od 8 października 1997 do 1 kwietnia 1998[19]. Motywem otwierającym jest „Tell me Why” w wykonaniu Penpals, a końcowym „Waiting so long” autorstwa Silver Fins[20]. W Polsce serial jest dostępny za pośrednictwem platformy Netflix[21].

Lista odcinków

edytuj
Tytuł[22] Reżyseria Scenariusz Premiera odcinka[19]
1 Kuroi kenshi (黒い剣士) Kazuya TsurumakiAtsuhiro Tomioka8 października 1997
2 Taka no dan (鷹の団) Masakazu AmiyaYukiyoshi Ōhashi15 października 1997
3 Uijin (初陣) Kazuhisa ŌnoMakoto Itakura22 października 1997
4 Kami no te (神の手) Yasuhiro GeshiShōji Yonemura29 października 1997
5 Kenpū (剣風) Mihiro YamaguchiShinzō Fujita5 listopada 1997
6 Fushi no Zoddo (不死のゾッド) Yasuhiro MatsumuraAtsuhiro Tomioka12 listopada 1997
7 Tsurugi no aruji (剣の主) Masakazu AmiyaYukiyoshi Ōhashi19 listopada 1997
8 Inbō (陰謀) Kōji YoshikawaMakoto Itakura26 listopada 1997
9 Ansatsu (暗殺) Yukina HiiroShōji Yonemura3 grudnia 1997
10 Tōtoki mono (貴きもの) Yukio OkazakiShinzō Fujita10 grudnia 1997
11 Kassen (合戦) Yasuhiro MatsumuraAtsuhiro Tomioka17 grudnia 1997
12 Futari (ふたり) Masakazu AmiyaYukiyoshi Ōhashi24 grudnia 1997
13 Kesshikō (決死行) Mihiro YamaguchiMakoto Itakura7 stycznia 1998
14 Yume no kagaribi (夢のかがり火) Kōji YoshikawaShōji Yonemura14 stycznia 1998
15 Kessen (決戦) Yukio OkazakiShinzō Fujita21 stycznia 1998
16 Shōrisha (勝利者) Yukina HiiroAtsuhiro Tomioka28 stycznia 1998
17 Eikō no shunkan (栄光の瞬間) Yasuhiro MatsumuraYukiyoshi Ōhashi4 lutego 1998
18 Honoo no bohyō (炎の墓標) Masakazu AmiyaMakoto Itakura11 lutego 1998
19 Wakare (別れ) Mihiro YamaguchiShōji Yonemura18 lutego 1998
20 Hibana (火花) Kōji YoshikawaShinzō Fujita25 lutego 1998
21 Kokuhaku (告白) Yukio OkazakiShinzō Fujita4 marca 1998
22 Sennyū (潜入) Yukina HiiroMakoto Itakura11 marca 1998
23 Zenyasai (前夜祭) Kōji FukazawaShōji Yonemura18 marca 1998
24 Shoku (蝕) Masakazu AmiyaYukiyoshi Ōhashi25 marca 1998
25 Eien no toki (永遠の刻) Naohito TakahashiShinzō Fujita1 kwietnia 1998

Trylogia filmowa

edytuj

Wraz z wydaniem 35 tomu mangi ogłoszono powstanie nowego projektu anime[23]. Później poinformowano, że będzie to trylogia filmów kinowych wyprodukowana przez Studio 4°C w reżyserii Toshiyukiego Kubooki[24][25][26]. Pierwszy, zatytułowany Berserk ōgon jidai-hen I: Haō no tamago (jap. ベルセルク 黄金時代篇Ⅰ 覇王の卵), miał premierę w Japonii 4 lutego 2012[27]. Drugi film, Berserk ōgon jidai-hen II: Doldrey kōryaku (jap. ベルセルク 黄金時代篇Ⅱ ドルドレイ攻略), został wydany w Japonii 23 czerwca 2012[28]. Premiera trzeciego filmu, zatytułowanego Berserk ōgon jidai-hen III: Kōrin (jap. ベルセルク 黄金時代篇III 降臨), odbyła się zaś 1 lutego 2013[29]. Zremasterowane wydanie telewizyjne, oznaczone jako „Memorial Edition”, było emitowane od 2 października do 25 grudnia 2022[30][31][32].

Druga seria (2016–2017)

edytuj
 
Logo serialu anime z 2016

22 grudnia 2015 redakcja magazynu „Young Animal” zapowiedziała powstanie nowego serialu anime[33]. Seria została wyprodukowana przez studio Liden Films i zanimowana przez studia GEMBA i Millepensee. 12-odcinkowe anime było emitowane na antenach Wowow i MBS w bloku Animeism od 1 lipca do 16 września 2016[34][35][36]. Motywem otwierającym jest „Inferno” w wykonaniu 9mm Parabellum Bullet, końcowym zaś „Meimoku no kanata” (jap. 瞑目の彼方) autorstwa Nagi Yanagi[37].

Emisja drugiego sezonu rozpoczęła się 7 kwietnia i zakończyła 23 czerwca 2017, licząc 12 odcinków[36][38]. Motyw otwierający, zatytułowany „Sacrifice”, wykonało 9mm Parabellum Bullet, końcowy zaś, „Issai wa monogatari” (jap. 一切は物語), zaśpiewały Yoshino Nanjō i Nagi Yanagi[39].

Gry komputerowe

edytuj

Na podstawie serii powstały dwie gry komputerowe stworzone przez Yuke’s. Pierwsza z nich, zatytułowana Sword of the Berserk: Guts’ Rage (jap. ベルセルク 千年帝国の鷹篇 喪失花の章 Beruseruku sennen teikoku no taka hen wasurebana no shō), została wydana w Japonii na konsolę Dreamcast pod koniec 1999 roku przez ASCII Corporation[40]. Eidos Interactive odpowiadało z kolei za dystrybucję na rynkach zachodnich, na których gra ukazała się na początku 2000 roku[41].

Druga gra, Berserk: Millennium Falcon hen seima senki no shō (jap. ベルセルク 千年帝国の鷹篇 聖魔戦記の章 Beruseruku sennen teikoku no taka hen seima senki no shō), została wydana przez Sammy Corporation w 2004 roku na konsolę PlayStation 2. Produkcja ukazała się wyłącznie w Japonii[42].

Spin-off serii Dynasty Warriors o tematyce Berserka, zatytułowany Berserk and the Band of the Hawk (jap. ベルセルク無双 Beruseruku musō), został wydany w Japonii 27 października 2016[43]. W Ameryce gra ukazała się 21 lutego 2017, a w Europie trzy dni później. Na Zachodzie produkcja została wydana na platformach PlayStation 4, PlayStation Vita i PC poprzez Steam, a w Japonii także na konsolę PlayStation 3[44].

Przypisy

edytuj
  1. Over 1.2 Million Copies of ''Berserk'' Manga Sold! [online], Dark Horse [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  2. ''Berserk'' is Back! [online], Dark Horse [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  3. Say It With Manga - Western Influences in Berserk [online], CBR, 23 stycznia 2014 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  4. Kenro Kuroda, Manga artist behind ‘Berserk’ shares memories of Kentaro Miura [online], Asahi Shimbun, 23 października 2023 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  5. 2002 (6th) Osamu Tezuka Cultural Prizes [online], hahnlibrary.net [dostęp 2023-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-30] (ang.).
  6. a b c d e f g h i j k l m n o Berserk (TV 1997) [online], Anime News Network [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  7. a b c d e f g h i j k l m n Berserk: The Golden Age Arc I - The Egg of the King (movie) [online], Anime News Network [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  8. a b c d e f g h i j k l m Berserk (TV 2016) [online], Anime News Network [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  9. 祝!TVアニメ化「ベルセルク」1巻〜14巻無料試し読み!! - music.jpニュース [online], music-book.jp, 13 lipca 2016 [dostęp 2023-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-13] (jap.).
  10. マンガ新連載:「ギガントマキア」 「ベルセルク」作者が切望した渾身のSFロマン - MANTANWEB(まんたんウェブ) [online], Mantan Web, 24 maja 2021 [dostęp 2023-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-24] (jap.).
  11. 「ベルセルク」三浦建太郎原作&プロデュース、完全新作が新増刊『ヤングアニマルZERO』にて連載決定!|株式会社白泉社のプレスリリース [online], PR Times, 1 grudnia 2019 [dostęp 2023-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-01] (jap.).
  12. まんだらけ通信販売 [online], order.mandarake.co.jp [dostęp 2023-10-09] (jap.).
  13. Egan Loo, Berserk Manga Creator Kentarou Miura Passes Away at 54 [online], Anime News Network, 19 maja 2021 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
  14. Rafael Antonio Pineda, Berserk Manga Continues Under Kentarou Miura's Assistants, Kouji Mori's Supervision [online], Anime News Network, 7 czerwca 2022 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
  15. ベルセルク 1 [online], Hakusensha [dostęp 2023-10-09] (jap.).
  16. ベルセルク 41 [online], Hakusensha [dostęp 2023-10-09] (jap.).
  17. Berserk [online], Tanuki.pl [dostęp 2023-10-09] (pol.).
  18. Mike Toole, The Mike Toole Show - The Magnificent 1997 [online], Anime News Network, 23 lipca 2017 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  19. a b 剣風伝説ベルセルク - メディア芸術データベース [online], mediaarts-db.bunka.go.jp [dostęp 2023-10-12] (jap.).
  20. 剣風伝説ベルセルク [online], mediaarts-db.bunka.go.jp [dostęp 2023-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-09] (jap.).
  21. Netflix wprowadza na swoją platformę nowe tytuły anime! [online], Ostatnia Tawerna, 30 sierpnia 2022 [dostęp 2023-10-12] (pol.).
  22. Berserk (TV 1997) [Episode titles] [online], Anime News Network [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  23. Egan Loo, New Berserk Anime Project Launching (Updated) [online], Anime News Network, 26 września 2010 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  24. Egan Loo, Berserk to Get Theatrical Anime Film in 2011 (Updated) [online], Anime News Network, 5 stycznia 2011 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  25. 劇場版「ベルセルク」は2012年1月公開、制作はSTUDIO4℃ [online], Natalie, 8 lipca 2011 [dostęp 2023-10-12] (jap.).
  26. Egan Loo, Berserk's Golden Age Arc to Be Made Into 3 Anime Films [online], Anime News Network, 12 lipca 2011 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  27. Egan Loo, 1st Berserk Film's Newest Trailer Streamed (Updated) [online], Anime News Network, 1 listopada 2011 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  28. Ko Ransom, Berserk's 2nd Film Slated for June 23 [online], Anime News Network, 20 lutego 2012 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  29. Egan Loo, 3rd Berserk Film's Full Trailer, Poster Unveiled [online], Anime News Network, 16 listopada 2012 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  30. アニメ「ベルセルク 黄金時代篇」10月に放送、「夢のかがり火」のシーンなど新規カットも(動画あり / コメントあり) [online], Natalie, 9 sierpnia 2022 [dostęp 2023-10-12] (jap.).
  31. アニメ「ベルセルク 黄金時代篇」第2弾PV&第3弾ビジュ公開、中島美嘉のEDも(動画あり) [online], Natalie, 7 września 2022 [dostęp 2023-10-12] (jap.).
  32. Paul Chapman, High Fantasy Reigns in Berserk: The Golden Age Arc Memorial Edition Movie Trailer [online], Crunchyroll, 7 września 2022 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  33. Rafael Antonio Pineda, Berserk Gets New Anime Project Featuring Guts as 'Black Swordsman' [online], Anime News Network, 21 grudnia 2015 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  34. Crystalyn Hodgkins, New Berserk TV Anime's July 1 Premiere, Character Visuals Revealed [online], Anime News Network, 26 maja 2016 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  35. Egan Loo, Berserk Anime's Next Arc to Premiere Next Spring [online], Anime News Network, 16 września 2016 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  36. a b Karen Ressler, Crunchyroll to Stream New Berserk Anime's 2nd Season, Compilation Special [online], Anime News Network, 16 marca 2017 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  37. Crystalyn Hodgkins, Berserk TV Anime's Teaser Video Previews 9mm Parabellum Bullet's Theme Song [online], Anime News Network, 10 czerwca 2016 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  38. Joseph Luster, Berserk Anime Says 'The Story Continues' [online], Otaku USA Magazine, 23 czerwca 2017 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  39. Rafael Antonio Pineda, Berserk Anime's Promo Video Previews Opening Theme Song [online], Anime News Network, 16 marca 2017 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  40. Berserk (Import) [online], IGN, 21 grudnia 1999 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  41. Berserk Gets a US Release Date [online], IGN, 18 stycznia 2000 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  42. Now Playing in Japan [online], IGN, 11 października 2004 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  43. Rafael Antonio Pineda, Berserk Musou Game Delayed to October 27 [online], Anime News Network, 26 lipca 2016 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  44. Crystalyn Hodgkins, Berserk Musou Game Reveals TGS Trailer, English Title, February Release in the West [online], Anime News Network, 15 września 2016 [dostęp 2023-10-12] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj