Beror Chajil
Beror Chajil (hebr. ברור חיל; pol. Pytający Żołnierze; oficjalna pisownia w ang. Bror Hayil) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Sza’ar ha-Negew, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Widok na Beror Chajil, 1992 | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt | |
Wysokość |
73 m n.p.m. |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Dystryktu Południowego | |
Położenie na mapie Izraela | |
31°33′28″N 34°38′49″E/31,557778 34,646944 | |
Strona internetowa |
Położenie
edytujKibuc jest położony na pograniczu nadmorskiej równiny z pustynią Negew. Na północy przepływa strumień Brora, a na południu jest wadi strumienia Oblique. Kibuc jest położony w odległości 15 kilometrów od Morza Śródziemnego, i 8 kilometrów od granicy Strefy Gazy.
W jego otoczeniu znajduje się miasto Sederot, kibuce Or ha-Ner, Gewaram i Dorot, moszawy Chelec i Telamim, oraz wioska młodzieżowa Ibim.
Demografia
edytujLiczba mieszkańców Beror Chajil[1]:
Historia
edytujKibuc został założony 20 kwietnia 1948 przez grupę żydowskich żołnierzy, do których 5 maja dołączyli cywilni imigranci z Egiptu. Wkrótce potem dołączyli do nich jeszcze imigranci z Brazylii. Ziemię zakupił Żydowski Fundusz Narodowy. W tych ostatnich dniach wojny domowej w Mandacie Palestyny w okolicy tej dochodziło do licznych incydentów zbrojnych, pomimo to kibuc przetrwał, a jego obronę wzmocniono żołnierzami Palmach. 12 maja żydowscy żołnierze zaatakowali i zdobyli sąsiednią arabską wioskę Burajr[2]. Istnieją relacje mówiące, że podczas zdobywania wioski doszło do masakry ludności arabskiej. Wszyscy mieszkańcy uciekli następnie do Strefy Gazy, a budynki wioski wyburzono[3].
Na początku I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 wojska egipskie odcięły kibuc Beror Chajil, który znalazł się w żydowskiej enklawie izolowanej na pustyni Negew. Kibuc doznał dużych strat od ostrzału egipskiej artylerii. Zaopatrzenie było dostarczane drogą powietrzną. Dopiero w październiku Siły Obronne Izraela zdołały przebić się przez egipskie linie i dotrzeć do kibucu. Po wojnie Beror Chajil został odbudowany[4].
W latach 90. XX wieku kibuc znalazł się w kryzycie ekonomicznym. Zmusiło to jego członków do przeprowadzenia restrukturyzacji i prywatyzacji. Obecnie w północno-wschodniej części trwają prace budowlane domów, które będą wystawione na komercyjną sprzedaż[5].
Kultura i sport
edytujW kibucu znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest basen kąpielowy, sala sportowa i boisko do piłki nożnej.
Edukacja
edytujKibuc utrzymuje przedszkole.
Religia
edytujGospodarka
edytujWiększość mieszkańców pracuje poza kibucem, najczęściej w okolicznych zakładach przemysłowych. Lokalna gospodarka opiera się na rolnictwie, sadownictwie, uprawach w szklarniach, oraz hodowli bydła mlecznego i drobiu.
Z firm znajduje się tutaj siedziba firmy produkującej oprogramowanie komputerowe. Rozwijane są także usługi turystyczne (spa).
Infrastruktura
edytujW kibucu znajduje się ośrodek zdrowia i sklep wielobranżowy.
Komunikacja
edytujZ kibucu wyjeżdża się na zachód na drogę nr 232, którą jadąc na południowy zachód dojeżdża się do miasta Sederot, lub jadąc na północ dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 252 prowadzącą na wschód do moszawów Chelec i Telamim.
Przypisy
edytuj- ↑ Dane statystyczne. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. (hebr.).
- ↑ Welcome To Burayr. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
- ↑ Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 258. ISBN 0-521-00967-7. (ang.).
- ↑ Beror Chajil. [w:] Centrum Informacyjne Negev [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-01)]. (hebr.).
- ↑ Budowa domów w kibucu Beror Chajil. Beror Chajil. [dostęp 2011-09-03]. (hebr.).