Bernard Gustaw z Badenii-Durlach
Bernard Gustaw z Badenii-Durlach, właściwie Gustaw Adolf z Badenii-Durlach (ur. 24 grudnia 1631, zm. 26 grudnia 1677 w Hammelburgu) – dowódca w wojsku szwedzkim, a po przejściu na katolicyzm opat w Fuldzie i kardynał, z dynastii Zähringen.
| Gustaw Adolf z Badenii-Durlach | |
| Kardynał | |
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Opat w Fuldzie | |
| Okres sprawowania |
1671–1677 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
21 sierpnia 1671 |
| Kościół tytularny | |
Życiorys
edytujGustaw Adolf był najmłodszym spośród synów margrabiego Badenii-Durlach Fryderyka V. Jego matką była druga żona Fryderyka, Eleonora z Solms-Laubach. Imiona Gustaw Adolf otrzymał po swym ojcu chrzestnym, królu szwedzkim Gustawie II Adolfie. Został wychowany w wierze luterańskiej.
Początkowo podjął karierę wojskową. W wojsku weneckim walczył przeciwko Turkom podczas wojny kandyjskiej. W 1655 uczestniczył w szwedzkim najeździe na Polskę. Po długim pobycie w Rzymie 24 sierpnia 1660 dokonał konwersji na wiarę katolicką, a przy bierzmowaniu przyjął imię Bernard. Wstąpił na służbę do wojsk Habsburgów i wziął udział w wojnie austriacko-tureckiej w 1664 (odznaczył się w bitwie pod Szentgotthárd).
Potem rozpoczął karierę duchowną. W 1665 przyjął tzw. święcenia niższe i został kanonikiem w Kolonii. Wkrótce został też kanonikiem w Strasburgu, Liège i Pasawie. Wstąpił do zakonu benedyktynów w klasztorze Rheinau, skąd w 1667 przeniósł się do klasztoru w Fuldzie. Tu w 1671 został opatem, rok później podobną funkcję objął w klasztorze Kempten. Także w 1671, dzięki poparciu cesarskiemu, otrzymał godność kardynała. W konklawe w 1676 wziął udział jako kardynał i poseł cesarza.
Bibliografia
edytuj- Friedrich Wilhelm Bautz: Bernhard Gustav (vor seiner Konversion: Gustav Adolf). W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. T. 1. Hamm: Verlag Traugott Bautz, 1990. ISBN 978-3-88309-013-9.
- Anton Ph. Brück: Bernhard Gustav (vor der Konversion Gustav Adolf). W: Neue Deutsche Biographie. T. 2. Berlin: Duncker & Humblot, 1955, s. 110.
- Arthur Kleinschmidt: Gustav Adolph. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 10. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1879, s. 186–187.