Bergenia grubolistna

gatunek rośliny

Bergenia grubolistna (Bergenia crassifolia (L.) Fritsch) – gatunek byliny należący do rodziny skalnicowatych. Występuje w stanie dzikim w górach Ałtaj i południowo-wschodniej Syberii, nad Bajkałem i na Sajanach. W Polsce jest uprawiany.

Bergenia grubolistna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

skalnicowate

Rodzaj

bergenia

Gatunek

Bergenia grubolistna

Nazwa systematyczna
Bergenia crassifolia (L.) Fritsch
Verh. K. K. Zool.-Bot. Ges. Wien 39:587. 1889
Synonimy
  • B. cordifolia (Haw.) Sternb.

Morfologia

edytuj
Łodyga
Wzniesiona, gruba, bezlistna (tzw. głąbik), o wysokości do 50 cm. Pod ziemią grube kłącze.
Liście
Zmienne, eliptyczne lub sercowate, duże, mięsiste, zimozielone.
Kwiaty
W baldachach, różowe, purpurowoczerwone lub białe. Mają dzwonkowaty, 5-łatkowy kielich, 5-płatkową koronę o długości do 1 cm, 1 słupek i 10 pręcików.
Owoc
Dwukomorowa torebka.

Zastosowanie

edytuj
  • Roślina ozdobna:
    • Pielęgnacja: roślina niewymagająca. Rośnie na każdej przepuszczalnej glebie. Mrozoodporność zupełna.
    • Rozmnażanie: przez sadzonkowanie odcinków kłączy lub podział bryły korzeniowej.
  • Roślina uprawna: uprawiana za względu na bogate źródło kwasu galusowego i glikozyd arbutynę.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  • Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 49. ISBN 83-214-1305-6.