Bera Boska
Grusza 'Bera Boska' – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich. Stara odmiana pochodząca z Francji. Znaleziona jako przypadkowa siewka przez Dr. Van Monsa w Linkebeeke, natomiast nazwę nadano na cześć dyrektora ogrodu botanicznego w Paryżu Louisa Augustina Guillaume Bosc (1759-1828)[1][2]. W Polsce należała dawniej do doboru, obecnie jest rzadko spotykana i tylko w starych sadach.
Owoce odmiany Bera Boska | |
Rodzaj |
Grusza (Pyrus) |
---|---|
Gatunek | |
Rodzice |
przypadkowa siewka |
Inne nazwy |
'Kaiser Alexander' |
Hodowca |
Jean-Baptiste Van Mons |
Data wyhodowania |
1826 |
Pochodzenie |
Morfologia
edytujDrzewo rośnie średnio silnie. Tworzy koronę wysoką, stożkowatą, średnio zagęszczoną z pędami nieco przewisającymi.
Duże, regularne, silnie wydłużone, kształtu butelkowatego. Skórka szarożółta, pokryta cynamonowobrązowym ordzawieniem. Czasami występuje delikatny, brunatny rumieniec. Szypułka długa, średniej grubości, wygięta. Zagłębienie szypułkowe małe lub niezaznaczone. Kielich mały, zamknięty lub półotwarty. Zagłębienie kielichowe płytkie i wąskie. Miąższ żółtawobiały, drobnoziarnisty, masłowy, bardzo soczysty, o cynamonowym aromacie.
Zastosowanie
edytujJesienna odmiana deserowa. Odmiana dobra do ogrodów przydomowych w cieplejszych rejonach Polski. Jest jedną z odmian preferowanych w polskim programie rolnośrodowiskowym mającym na celu ochronę zagrożonych zasobów genetycznych[3].
Uprawa
edytujPóźno wchodzi w okres owocowania (7-8 rok po posadzeniu), owocuje zwykle corocznie i obficie. Kwitnie późno i długo, jest dobrym zapylaczem dla wielu odmian.
Podkładka i stanowisko
edytujJako podkładki zaleca się siewki gruszy kaukaskiej, ponieważ z pigwą zrasta się źle. Wymaga gleb głębokich oraz ciepłych, znosi piaszczyste.
Zdrowotność
edytujNa mróz mało odporna, na parcha bardzo odporna.
Zbiór i przechowywanie
edytujZbiór owoców najczęściej przypada na koniec września lub początek października. Przechowują się około 2 miesięcy, w chłodni do stycznia.
Przypisy
edytuj- ↑ Beurre Bosc, Dessert pear. National Fruit Collection. [dostęp 2016-08-14]. (ang.).
- ↑ Grzegorz Łysiak: Uprawa i odmiany gruszy. Warszawa: Hortpress, 2006, s. 156. ISBN 83-89211-18-1.
- ↑ Grzegorz Hodun, Wiesław Podyma: Zachowanie zagrożonych zasobów genetycznych roślin w rolnictwie. Warszawa: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, 2011, s. 21–22, seria: Biblioteczka programu rolnośrodowiskowego 2007–2013. ISBN 978-83-62164-36-3.
Bibliografia
edytuj- Szczepan Aleksander Pieniążek: Sadownictwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988. ISBN 83-09-01251-9.
- Bolesław Sękowski: Pomologia systematyczna. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 244. ISBN 83-01-10859-2.