Bentvueghels także Schildersbent – bractwo zrzeszające artystów pochodzenia holenderskiego i flamandzkiego, działające w Rzymie w latach ok. 1620–1720. Celem stowarzyszenia było podtrzymywanie kontaktów osobistych oraz udzielanie sobie pomocy. Do historii przeszły swoiste obrzędy inicjacji nowych członków, podczas których nadawano im pseudonimy. W 1720 roku papież Klemens XI specjalnym dekretem zakazał działalności bractwa ze względu na pijaństwo jego członków i ekscesy ostentacyjnie łamiące zasady współżycia społecznego. Szczególne potępiono pijackie rytuały inicjacyjne, w czasie których parodiowano ceremonię chrztu[1].

Anonim, Inicjacja w Bentvueghels, ok. 1660, Rijksmuseum w Amsterdamie
Pieter van Laer, Członkowie Bentvueghels w rzymskiej tawernie, ok. 1625, Gemäldegalerie

W ciągu 100 lat istnienia do Bentvueghels należało około 480 artystów, byli to malarze, rysownicy, graficy, rzeźbiarze, jubilerzy i poeci. Wśród najbardziej znanych członków byli m.in.:

Przypisy

edytuj
  1. Roderick Conway Morris: Painters of the Dark Side of Rome. [w:] The New York Times [on-line]. [dostęp 2020-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-06)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 598. ISBN 83-213-4157-8.
  • Schildersbent. [w:] Kettererkunst. Lexikon [on-line]. [dostęp 2020-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-06)]. (niem.).