Benjamin Wilson (ur. 21 czerwca[potrzebny przypis] 1721 w Leeds, zm. 6 czerwca 1788 w Londynie) – angielski malarz, grafik i fizyk. Laureat Medalu Copleya[1].

Benjamin Wilson
Ilustracja
Autoportret z 1752 roku
Data urodzenia

21 czerwca 1721

Data śmierci

6 czerwca 1788

Narodowość

Anglia

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia

Życiorys

edytuj

Pochodził z zamożnej rodziny. Za namową Williama Hogartha zaczął studiować malarstwo na St. Martin's Lane Academy (późniejszej Royal Academy of Arts) oraz pobierał lekcje u Thomasa Hudsona. Po czasowym pobycie w Dublinie, powrócił do Londynu, gdzie zamieszkał w starym domu Godfreya Knellera na Great Queen Street. Specjalizował się głównie w portretach czym rywalizował z innym młodym wówczas malarzem Joshuą Reynoldsem[2].

W dziedzinie nauki zajmował się fizyką a głównie elektrycznością. Z Benjaminem Franklinem, z późniejszym prezydentem Stanów Zjednoczonych toczył spory które piorunochrony lepiej chroniły przed skutkami piorunów. Być może te wspólne zamiłowania do fizyki skłoniły Franklina do zlecenia Wilsonowi namalowanie jego portretu Benjamin Franklin. Największe sukcesy osiągnął w pracach badawczych nad właściwościami przewodzenia elektryczności turmaliny[3]. W 1751 roku został przyjęty do Royal Society a w 1760 roku otrzymał złoty medal Copleya[4].

Uczniami Wilsona był portrecista Richard Brompton i Johann Zoffany.

Obrazy

edytuj

Przypisy

edytuj
  1.   Award winners: Copley Medal (ang.), Royal Society [dostęp 2021-09-24].
  2. Benjamin Wilson - Person - National Portrait Gallery [online], www.npg.org.uk [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  3. Rundköpfe oder Spitzköpfe [online], www.uni-due.de [dostęp 2017-11-15].
  4. Dictionary of national biography : Stephen, Leslie, Sir, 1832-1904, [from old catalog] ed : Free Download & Streaming : Internet Archive [online], archive.org [dostęp 2017-11-15] (ang.).