Benedykt Wiszowaty
Benedykt Wiszowaty (ur. ok. 1655, zm. po 1704 najprawdopodobniej w Kosinowie) – teolog, pisarz i duchowny braci polskich.
Życiorys
edytuj| Pastor | |
| Data urodzenia |
ok. 1655 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
ok. 1704 |
| Pastor zboru Braci Polskich w Kosinowie | |
| Okres sprawowania |
1684-ok.1704 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Benedykt Wiszowaty był synem Andrzeja Wiszowatego i Aleksandry z Rupniowskich. Około 1684 ożenił się z Eufronzyną z Sierakowskich 1 voto Janową Lubieniecką[1].
Od 1666 r. wraz z ojcem przebywał w Amsterdamie, gdzie prowadził działalność wydawniczą. Około 1680 przeniósł się do Prus Książęcych. Na synodzie braci polskich w Rudówce dnia 14 października 1684 został wybrany ministrem zboru w Kosinowie.
Syn Benedykta, Andrzej Wiszowaty (junior) urodził się na terenie Prus Książęcych w 1685. Podobnie jak dziadek i ojciec należał do Braci polskich. W 1724 został ministrem polskiego zboru ariańskiego w Koloszwarze i lektorem kolegium unitariańskiego.
Twórczość
edytuj- Confessio fidei Christianae... – konfesji ariańskiej przedłożonej elektorowi wraz z memoriałem Samuela Przypkowskiego.
- Catecheses Ecclesiarum Polonicarum – komentarz do katechizmu ariańskiego, (wydany w Amsterdamie) 1684.
- przygotował do druku i uzupełnił o dzieje polskiego antytrynitaryzmu pracę Krzysztofa Sandiusa Bibliotheca antitrinitariorum, (wydanie Amsterdam 1684).
- Medulla historiae ecclesiasticae... (w rękopisie)
Przypisy
edytuj- ↑ A. Bruckner, Dwa Świadectwa, Biblioteka Warszawska, 1904, T. 3, 1904, s. 544.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku, L-Ż, OBN im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1988, ISSN 0239-7854.