Beeskow
Beeskow (dolnołuż. Bezkow) – miasto we wschodnich Niemczech w kraju związkowym Brandenburgia, siedziba powiatu Oder-Spree. Położone nad Sprewą miasto liczy 8069 mieszkańców, a jego powierzchnia wynosi 77,15 km² (2011 r.).
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||
Burmistrz |
Frank Steffen (SPD) | ||
Powierzchnia |
77,15 km² | ||
Wysokość |
40 m n.p.m. | ||
Populacja (31 grudnia 2011) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
03366 | ||
Kod pocztowy |
15848 | ||
Tablice rejestracyjne |
LOS, BSK, EH, FW | ||
Położenie na mapie Brandenburgii | |||
Położenie na mapie Niemiec | |||
52°10′N 14°15′E/52,166667 14,250000 | |||
Strona internetowa |
Dzielnice miasta Beeskow: Bornow, Kohlsdorf, Krügersdorf, Neuendorf, Oegeln, Radinkendorf i Schneeberg.
W mieście znajduje się stacja kolejowa.
Przez miasto przepływa częściowo skanalizowana Sprewa a przy wyspie Spreeinsel zlokalizowany jest jaz oraz dwie śluzy i marina.
Historia
edytujNajstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z XIII w. Miasto położone w północnej części Dolnych Łużyc, znajdowało się w posiadaniu m.in. biskupów miśnieńskich, następnie gryfickiego księcia pomorskiego Świętobora I[1][2], a od 1477 do księcia saskiego Ernesta Wettyna. W 1518 miejscowość została zakupiona przez biskupa lubuskiego, pozostając formalnie lennem Czech. Mieściła się tu rezydencja biskupia. W 1555 r. zmarł tu ostatni katolicki biskup lubuski Jan VII Horneburg. W 1575 król Czech Maksymilian II Habsburg przekazał miasto w lenno Brandenburgii, a w 1598 diecezja lubuska została zamknięta. Miasto pozostawało lennem czeskim do 1742 r. Od 1871 r. leży w granicach Niemiec. W 1888 otwarto stację kolejową. Miasto zostało częściowo zniszczone w sowieckim nalocie 23 kwietnia 1945 r. W latach 1949–1990 część NRD.
W Beeskowie urodziła się dziennikarka Renate Marsch-Potocka.
Zabytki
edytuj- zamek biskupów lubuskich, współcześnie siedziba Muzeum Muzycznego
- mury miejskie (m.in. Luckauer Torturm)
- Kościół Mariacki, gotycki
- najstarszy dom w mieście, zbudowany w 1482
- kościół Ducha Świętego z 1928
- cmentarz żydowski
-
Zamek biskupów lubuskich
-
Mury miejskie
-
Najstarszy dom miasta
-
Kościół Mariacki
Współpraca
edytujMiejscowości partnerskie[3]:
Przypisy
edytuj- ↑ Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 408.
- ↑ K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, s. 93.
- ↑ Współpraca