Bazylika Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Twardogórze
Bazylika Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Twardogórze – kościół parafialny rzymskokatolicki w Twardogórze. Należy do dekanatu Twardogóra diecezji kaliskiej. Jeden z zabytków miasta.
nr rej. A/1373/1648 z dnia 15.04.1966[1] | |||||||||||||
bazylika mniejsza, kościół parafialny | |||||||||||||
widok ogólny | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia | |||||||||||||
bazylika mniejsza • nadający tytuł |
od maj 2005r. | ||||||||||||
Wezwanie |
Matki Bożej Wspomożenia Wiernych | ||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||
Cudowne wizerunki |
figura MBWW | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Twardogóry | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu oleśnickiego | |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Twardogóra | |||||||||||||
51°21′52,17″N 17°28′08,22″E/51,364492 17,468950 | |||||||||||||
Strona internetowa |
Historia
edytujBudowę obecnej, neogotyckiej świątyni rozpoczęli w 1874 wrocławski architekt Karol Jan Lüdecke wraz z budowniczym Hermanem Gidsnerem i kamieniarzami: Seidelem z Oleśnicy i Piskerem z Namysłowa. Już w 1876 roku na wieży wetknięto gałkę i krzyż. W tym samym roku zamontowano również zegar głogowskiej firmy G. Weissa. Rok później na wieży zawieszono dzwon. Po 1945 roku kościół przejmują salezjanie i przebudowują wnętrze przystosowując je do funkcji kościoła katolickiego. Obecnie kościół pełni funkcję kościoła parafialnego pw. MB Wspomożenia Wiernych. Od 2005 bazylika mniejsza. Neogotycki kościół pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych (zwany „górnym”) stanowi istotny element kompozycji urbanistycznej Twardogóry, usytuowany jest w centrum tzw. Rynku Górnego – obecnie Plac Piastów. W pobliżu znajdują się budynki z XVIII i XIX w. Świątynię wybudowano w 1874 – 1875 r. z surowej cegły licówki z elementami kamiennymi na istniejących już starych fundamentach. Kościół pierwotnie ewangelicki. Po II wojnie światowej oddany do funkcji Kościoła rzymskokatolickiego. W 1989 roku gruntownie odnowiono wnętrze kościoła. Dach kryty blachą miedzianą, nad korpusem nawowym i ramionami transeptu dwuspadowe, nad aneksami bocznymi pulpitowe. Hełm na wieży iglicowy, ośmioboczny, pokryty blachą miedzianą. Obecnie kościół jest zagospodarowany i używany do kultu religijnego. Sanktuarium Maryjne ze słynącą łaskami figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem jest miejscem licznych pielgrzymek. Figura Matki Bożej z Dzieciątkiem została koronowana 24 września 1995 roku[2].
Galeria
edytuj-
Liczne wota
-
Liczne wota
-
Prezbiterium
-
Tabernakulum
-
Wnętrze
-
Widok główny
-
Widok główny
-
Widok główny
-
Obraz wotywny
-
Krucyfiks
-
Twardogórska Ostatnia Wieczerza
-
Ostatnia Wieczerza - Detal
-
Ostatnia Wieczerza - Detal
-
Ostatnia Wieczerza - Detal
-
Ostatnia Wieczerza - Detal
Linki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2010-05-31] .
- ↑ Konrad Kazimierz Czapliński: Sanktuaria w Polsce. Katowice: Videograf II, 2001, s. 119. ISBN 83-7183-185-4.