Bazylika św. Erazma i św. Pankracego w Jeleniej Górze

Bazylika
św. Erazma i św. Pankracego
	nr rej. A/1979/83 z dnia 29.03.1949
	kościół parafialny
	; jeleniogórska fara - bazylika mniejsza
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Jelenia Góra
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Świętych Erazma i Pankracego w Jeleniej Górze
Bazylika mniejsza; • nadający tytuł	od 15 maja 2011; Benedykt XVI
Wezwanie	św. Erazma i św. Pankracego
	Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Erazma i św. Pankracego
Historia
Data rozpoczęcia budowy	XIV wiek
Data zakończenia budowy	XVI wiek
Dane świątyni
Styl	gotyk
Świątynia; • wysokość; • długość	; 24 m; 56 m
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Liczba naw	3
	Położenie na mapie Jeleniej Góry Bazylika; św. Erazma i św. Pankracego
	Położenie na mapie Polski Bazylika; św. Erazma i św. Pankracego
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Bazylika; św. Erazma i św. Pankracego
	50°54′12″N 15°44′12″E/50,903333 15,736667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Bazylika św. Erazma i św. Pankracego w Jeleniej Górze (niem. Pfarrkirche St. Erasmus und Pankratius) - jest to orientowana, gotycka trójnawowa bazylika czteroprzęsłowa wzmiankowana po raz pierwszy w 1303 roku po jej pożarze, odbudowana jeszcze w XIV wieku, przebudowana w XV i XVI wieku. Najstarsza i najważniejsza świątynia w tym mieście. Typowy przykład kościoła gotyckiego z ostrołukowymi obramieniami drzwiowymi i okiennymi, sklepieniem krzyżowo-żebrowym i przyporami^[1].

Bazylika posiada trzy nawy o długości 56 m, nawa główna ma wysokość 24 metrów. Wieża renesansowa o wysokości 52 m z początku XVI w., odbudowana po pożarze w 1549, w 1736 została nakryta barokowym hełmem.

Wyposażenie

Wyposażenie:

gotyckie: m.in. portal z XV w. w prezbiterium,
renesansowe: portal w zachodniej fasadzie, portale w przyziemiu wieży, wsporniki, nagrobki rycerskie i mieszczańskie, stalle z 1595, ambona z 1591.
barokowe: ołtarz główny projektu norweskiego rzeźbiarza Thomasa Weißfelda,^[2] ołtarze boczne, chrzcielnica, rzeźby drewniane, obrazy olejne na płótnie, stalle z 1688 (częściowo renesansowe), konfesjonały, kaplica Ukrzyżowania z 1721, organy z 1706^[3]
Osobny artykuł: Organy w bazylice jeleniogórskiej.

Na zewnątrz dobudowana barokowa kaplica grobowa, balkon (dawna ambona miejska) oraz liczne na zewnętrznym murze epitafia i płyty nagrobne^[4] z okresu renesansu i baroku, na dziedzińcu barokowe rzeźby, kolumna maryjna z 1712 i św. Jana Nepomucena z 1709. Elementy te w 2016 poddano renowacji^[5].

Obok kościoła plebania przebudowana z dawnej szkoły łacińskiej wybudowanej w 1566. Wpisana do rejestru zabytków pod nr 1082 decyzją z dnia 20 marca 1964 r.^[6]

Od 15 maja 2011 bazylika mniejsza^[7].