Batalion KOP „Wilejka”
Batalion KOP „Wilejka” – odwodowy pododdział piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Kryptonim |
115[a] |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujRozkazem dowódcy KOP z 23 lutego 1937 została zapoczątkowana pierwsza faza reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza „R.3”[2]. Jej wynikiem było między innymi utworzenie batalionu odwodowego KOP „Wilejka”[3]. Batalion wszedł w skład pułku KOP „Wilejka”. Zarządzeniem dowódcy KOP gen. bryg. Jana Kruszewskiego w sprawie zmian w kwatermistrzostwie KOP, dniem 1 kwietnia 1939 utworzone zostało podkwatermistrzostwo batalionu[4]. Pod względem gospodarczym przydzielony został do batalionu KOP „Krasne”[4]. Tym samym zarządzeniem, z dniem 1 kwietnia 1939 utworzono w batalionie etat adiutanta w stopniu kapitana[5].
Zmobilizowany w kwietniu 1939 batalion, został skierowany w rejon Żywca[6]. Batalion został włączony w struktury 1 Brygady Górskiej jako II batalion 2 pułku piechoty KOP, dzieląc losy innych jednostek Armii „Kraków”.
Po odejściu batalionu włączonego do 1 Brygady Górskiej, garnizon i kadra jednostki w Wilejce nie odtworzyła batalionu i skoncentrowała się na wsparciu organizacyjnym dla odtwarzanych batalionów "Budsław" i "Krasne".
Struktura organizacyjna batalionu
edytuj
Dowództwo batalionu[7]:
- 1 kompania szkolna[b]
- drużyna gospodarcza
- dwa szkolne plutony strzeleckie
- szkolny pluton ckm
- obsługa działek ppanc.
- 2 kompania strzelecka[c]
- drużyna gospodarcza
- dwa plutony po trzy drużyny
Stan osobowy[7]
- oficerów – 9
- podoficerów zawodowych – 21
- podoficerów nadterminowych – 9
- podoficerów i szeregowców służby zasadniczej – 294
Razem – 333 żołnierzy
Żołnierze batalionu
edytujDowódcy batalionu:
- mjr Wacław Kuferski (22 X 1938 – 1939)[9]
Obsada personalna batalionu w czerwcu 1939[10]:
- dowódca batalionu – mjr piech. Wacław Paweł Kuferski[d]
- dowódca 1 kompanii szkolnej – kpt. piech. Ludwik Skoczkowski[e]
- dowódca 2 kompanii strzelców – por. piech. Józef Pawlak[f]
Żołnierze batalionu – ofiary zbrodni katyńskiej
edytujBiogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[14]
| Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
|---|---|---|---|---|
| Grabowski Kazimierz Tomasz[15] | kapitan | żołnierz zawodowy | Katyń | |
| Szawłowski Dionizy | kapral | Kalinin |
Uwagi
edytuj- ↑ Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP[1].
- ↑ Przemianowana z dotychczasowej kompanii szkolnej pułku KOP „Wilejka”[8].
- ↑ Przemianowana z dotychczasowej kompanii odwodowej pułku KOP „Wilejka”[8].
- ↑ Wacław Paweł Kuferski, mjr piech., w KOP od 1936. Do mobilizacji dowódca baonu odwodowego KOP „Wilejka”. We wrześniu 1939 dowódca II baonu piechoty (baon odwodowy KOP „Wilejka”) 2 pułku piechoty KOP[11].
- ↑ Ludwik Skoczowski, kpt. piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dowódca 1 kompanii szkolnej strzeleckiej baonu odwodowego KOP „Wilejka”. Przydział mobilizacyjny nieznany[12].
- ↑ Józef Pawlak, kpt. piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dowódca 2 kompanii strzeleckiej baonu odwodowego KOP „Wilejka”. We wrześniu 1939 w III batalionie piechoty 2 pułku piechoty KOP[13].
Przypisy
edytuj- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 425.
- ↑ Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 157.
- ↑ Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 1.
- ↑ a b Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 624.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 625.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 72.
- ↑ a b Prochwicz 2003 ↓, s. 349.
- ↑ a b Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 4.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 671.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 660.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 728.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 747.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 739.
- ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 1073.
Bibliografia
edytuj- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. WarszawaPułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 8388067488.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937. (sygn.177/132.)