Bastarda
Ten artykuł od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Bastarda – typ pisma gotyckiego, stanowiący połączenie cech pism kaligraficznych oraz kursywnych[1]. Stosowano ją m.in. do pisania kodeksów[1].
Bastarda powstała we Francji[1], gdy w XIV i XV stuleciu pojawiła się tendencja do łagodzenia i zaokrąglania ostrych kątów tekstury, do rozjaśniania kolumny tekstu przez wprowadzenie światła – rozsunięcie liter, powiększenie odstępów między wyrazami i rozszerzenie interlinii[potrzebny przypis]. Silne są również wpływy kursywy.
Cechami charakterystycznymi bastardy, różniącymi ją od tekstury, są (oprócz wskazanych wyżej):
- poszerzenie liter,
- wydłużenie trzonków pionowych liter wysokich,
- brak romboidalnych zakończeń łamiących linie pionowe.
Badacze wskazują kilka odmian pisma bastardowego, tj. oprócz bastardy właściwej, gotyko-antykwę oraz szwabachę.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Szymański 2012 ↓, s. 336.
Bibliografia
edytuj- Józef Szymański, Nauki pomocnicze historii, wyd. 6, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, ISBN 978-83-01-16171-2.
Kontrola autorytatywna (script style):