Bartymeusz
Bartymeusz (gr. Βαρτίμαιος „syn Timaiosa”) – postać biblijna z Nowego Testamentu.
 Jezus i Bartymeusz, Johann Heinrich Stöver, 1861, Erbach, powiat Rheingau-Taunus, Hesja, Niemcy | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec |
Tymeusz (Timaios) |
Syn Tymeusza (Timaiosa), niewidomy, który pod Jerychem wołał Jezusa: Synu Dawida, ulituj się nade mną!, a którego Jezus uzdrowił. Patrz Mk 10,46 - 52. Ponieważ oba określenia „Bartymeusz” i „syn Tymeusza” znaczą to samo, jego prawdziwe imię nie jest znane[1]. Imię Timaios oznacza po grecku kogoś szanowanego (τιμή 'cześć, szacunek')[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Być może znano go głównie jako „syna Timajosa". Anna Świderek, Rozmowy o Biblii. Tom 3: Nowy Testament Warszawa 2000, ISBN 83-01-13044-X s. 245.
- ↑ Τιμαῖος, Βαρτιμαῖος