Barton (geologia)
trzeci wiek eocenu
| System | Oddział | Piętro | Wiek (mln lat) | |
|---|---|---|---|---|
| Neogen | Miocen | Akwitan | młodsze | |
| Paleogen | Oligocen | Szat | 23,03–27,82 | |
| Rupel | 27,82–33,9 | |||
| Eocen | Priabon | 33,9–37,71 | ||
| Barton | 37,71–41,2 | |||
| Lutet | 41,2–47,8 | |||
| Iprez | 47,8–56,0 | |||
| Paleocen | Tanet | 56,0–59,2 | ||
| Zeland | 59,2–61,6 | |||
| Dan | 61,6–66,0 | |||
| Kreda | Górna | Mastrycht | starsze | |
| Podział według IUGS, luty 2022 | ||||
Barton (ang. Bartonian)
- w sensie geochronologicznym – trzeci wiek eocenu (era kenozoiczna), trwający około 3 miliony lat (od 40,4 ± 0,2 do 37,2 ± 0,1 mln lat temu). Barton jest młodszy od lutetu a starszy od priabonu.
- w sensie chronostratygraficznym – trzecie piętro eocenu, wyższe od lutetu a niższe od priabonu. Stratotyp dolnej granicy bartonu nie jest jeszcze zatwierdzony. Dolną granicę wyznacza wymarcie kokolita Reticulofenestra reticulata.
Nazwa piętra (wieku) pochodzi od miejscowości Barton-on-Sea – dzielnicy miasta New Milton (Hampshire, Wielka Brytania).