Bartłomiej (Gondarowski)

Bartłomiej, imię świeckie Nikołaj Nikołajewicz Gondarowski (ur. 27 października 1927 w Nieczajewce, zm. 21 marca 1988 w Orle) – rosyjski biskup prawosławny.

Bartłomiej
Nikołaj Gondarowski
Arcybiskup orłowski i briański
Kraj działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

27 października 1927
Nieczajewka

Data i miejsce śmierci

21 marca 1988
Orzeł

Miejsce pochówku

Orzeł

Arcybiskup orłowski i briański
Okres sprawowania

1987–1988

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia orłowska

Śluby zakonne

marzec 1954

Diakonat

18 kwietnia 1954

Prezbiterat

30 listopada 1954

Chirotonia biskupia

26 maja 1963

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 maja 1963

Miejscowość

Jarosław

Miejsce

Sobór Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej

Konsekrator

Nikodem (Rotow)

Współkonsekratorzy

Kasjan (Jarosławski), Cyprian (Ziornow), Nikodem (Rusnak), Aleksy (Ridigier)

Życiorys

edytuj

Absolwent moskiewskiego seminarium duchownego i Moskiewskiej Akademii Duchownej, w której w 1959 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych. Wcześniej, w 1954, złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Bartłomiej. 18 kwietnia tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona, zaś 30 listopada – na hieromnicha. Od 1959 do 1960, jako stypendysta profesorski, wykładał w Akademii, której był absolwentem. W 1960 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy I wyznaczył go na zastępcę kierownika rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie, nadając równocześnie godność igumena. W roku następnym ihumen Bartłomiej został kierownikiem tejże misji, jako archimandryta.

26 maja 1963 w soborze Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej w Jarosławiu miała miejsce jego chirotonia na biskupa uglickiego, wikariusza eparchii jarosławskiej i rostowskiej. W charakterze konsekratorów wzięli w niej udział arcybiskupi jarosławski i rostowski Nikodem, nowosybirski Kasjan, biskupi dmitrowski Cyprian, kostromski i galicki Nikodem oraz talliński i estoński Aleksy. Trzy dni później przeniesiono go na katedrę saratowską i wołgogradzką. Rok później został biskupem wiedeńskim i austriackim, który to urząd pełnił przez dwa lata, do przeniesienia na katedrę tulską i bielowską. W 1969 skierowano go z kolei na katedrę kiszyniowską i mołdawską, zaś w 1972 – taszkencką i Azji Środkowej. W 1973 otrzymał godność arcybiskupią. W 1987 został arcybiskupem orłowskim i briańskim. Zmarł w roku następnym.

Bibliografia

edytuj