Barczel świerkowy

Barczel świerkowy
	Gastrodes abietum
	Bergroth, 1914
	; Osobnik dorosły
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Infrarząd	Pentatomomorpha
Nadrodzina	Lygaeoidea
Rodzina	brudźcowate
Podrodzina	Rhyparochrominae
Plemię	Drymini
Rodzaj	Gastrodes
Gatunek	barczel świerkowy
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Barczel świerkowy^[1]^[2] (Gastrodes abietum) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny brudźcowatych.

Taksonomia

Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 1914 roku przez Ernsta Evalda Bergrotha^[3].

Morfologia

Pluskwiak o spłaszczonym, stosunkowo szerokim, owalnym w obrysie ciele^[4]^[2] długości od 5,9 do 7,2 mm^[3]. Jego oskórek ma lekko połyskującą powierzchnię. Czarna, trójkątna w zarysie głowa jest stosunkowo małych wymiarów. Półkuliste oczy złożone są brunatnie ubarwione^[2]. Czarne lub brunatne czułki wyróżniają się od tych u barczela sosnowego niewystającym poza przedni brzeg głowy członem pierwszym^[4]^[2]. Przedplecze jest dwubarwne: część tylna i krawędzie boczne części przedniej są ubarwione jasno, natomiast pozostała część przedplecza jest czarna^[4]. Punktowanie przedplecza jest słabe, na części czarnej niemal zanikłe^[1]. Śródtułów ma czarną tarczkę i jasnobrązowe półpokrywy, jaśniejsze niż u barczela sosnowego^[2]^[4].

Ekologia

Gatunek fitofagiczny, żerujący na świerkach. Osobniki dorosłe odżywiają się nasionami, a larwy oprócz nasion ssą także igły roślin żywicielskich. Za dnia owady te kryją się głównie wewnątrz szyszek, opuszczając je nocą; rzadziej spotykane są pod odstającą korą. Osobniki dorosłe, a niekiedy także larwy zimują wewnątrz szyszek, nie opuszczając ich nawet po opadnięciu. Rozród ma miejsce wiosną. Samice składają w maju jaja wewnątrz starych szyszek. Osobniki dorosłe nowego pokolenia pojawiają się w lipcu lub sierpniu, rzadko wcześniej^[3].

Występowanie

Owad palearktyczny, znany z niemal całej Europy, od północnych części rejonu śródziemnomorskiego po północne koło podbiegunowe. Dalej na wschód sięga Syberii. W Europie Środkowej jest gatunkiem nierzadkim, a miejscami częstym^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Gastrodes abietum – Barczel świerkowy. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2020-04-11].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Barczel sosnowy. Gastrodes grossipes (De Geer, 1773). [w:] Przyroda Świętokrzyska [on-line]. [dostęp 2020-04-11].
↑ ^a ^b ^c ^d Ekkehard Wachmann, Albert Melber, Jürgen Deckert: Wanzen. Band 3: Pentatomomorpha I: Aradoidea (Rindenwanzen), Lygaeoidea (Bodenwanzen u. a.), Pyrrhocoroidea (Feuerwanzen) und Coreoidea (Randwanzen u. a.). Keltern: Goecke & Evers, 2007, seria: Die Tierwelt Deutschlands und der angrenzenden Meeresteile nach ihren Merkmalen und nach ihrer Lebensweise. ISBN 978-3-937783-29-1.
↑ ^a ^b ^c ^d Tristan Bantock, Joseph Botting: Gastrodes ambietum. [w:] British Bugs. An online identification guide to UK Hemiptera [on-line]. 2018. [dostęp 2020-04-11].

[insektarium-1] Gastrodes abietum – Barczel świerkowy. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2020-04-11].

[ps-2] Barczel sosnowy. Gastrodes grossipes (De Geer, 1773). [w:] Przyroda Świętokrzyska [on-line]. [dostęp 2020-04-11].

[wmd-3] Ekkehard Wachmann, Albert Melber, Jürgen Deckert: Wanzen. Band 3: Pentatomomorpha I: Aradoidea (Rindenwanzen), Lygaeoidea (Bodenwanzen u. a.), Pyrrhocoroidea (Feuerwanzen) und Coreoidea (Randwanzen u. a.). Keltern: Goecke & Evers, 2007, seria: Die Tierwelt Deutschlands und der angrenzenden Meeresteile nach ihren Merkmalen und nach ihrer Lebensweise. ISBN 978-3-937783-29-1.

[bb-4] Tristan Bantock, Joseph Botting: Gastrodes ambietum. [w:] British Bugs. An online identification guide to UK Hemiptera [on-line]. 2018. [dostęp 2020-04-11].

[1]

[2]

[3]

[4]