Barczatka rymikola (Eriogaster rimicola) – motyl z rodziny barczatkowatych. Gatunek prawdopodobnie wymarły i zanikły w granicach Polski.

Barczatka rymikola
Eriogaster rimicola
Denis & Schiffermüller, 1775
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

barczatkowate

Podrodzina

Lasiocampinae

Rodzaj

Eriogaster

Gatunek

barczatka rymikola

Wygląd

edytuj

Ciało owłosione, masywne o ubarwieniu różowo-brunatnym, z mało widocznym deseniem na tułowiu. Rozpiętość skrzydeł od 34 do 46 mm. Zewnętrzna część przedniego skrzydła jaśniejsza. Skrzydła tylne bez rysunku. Przepasek brak. U obu płci na żyłce poprzecznej występuje biaława plamka w ciemnej obwódce o nieostrych brzegach. U samicy na końcu odwłoka znajduje się poduszeczka z gęstych, szaroczarnych włosków. Osobniki dorosłe żyją krótko. Gąsienice owłosione kępkami długich białych stojących włosów, żywią się liśćmi.

Okres lotu

Motyl pojawia się w okresie, od końca sierpnia do początku października, głównie na skrajach lasów liściastych oraz w sadach.

Rozród

Wydaje jedno pokolenie rocznie. Samica składa jaja pod koniec lata na gałązkach w złożach liczących kilkadziesiąt sztuk. Złoża jaj maskowane są warstwą włosków ze szczoteczki na końcu odwłoka samicy. Wiosną wylęgają się gąsienice, Larwy rozwijają się od wiosny do końca lata i następnie udają się na przepoczwarczenie, które następuje w kokonach poczwarka przeobraża się w imago pod koniec lipca. Gąsienice są żarłoczne, żerują gromadnie w gniazdach przypominających namioty.

Biotop

Gatunek preferujący zbiorowiska bogate w drzewa dębowe stanowiące pokarm gąsienicy – dąbrowy.

Samice motyla barczatki rymikola można pomylić z samicą barczatki kataks.

Zasięg występowania

edytuj

Gatunek rozmieszczony w Europie z wyjątkiem krajów skandynawskich, Anglii, Portugalii. W Polsce występował na południowo-zachodnim i środkowym obszarze kraju.

Rośliny żywicielskie

edytuj
podstawowe

Gąsienice odżywiają się liśćmi dębu.

Ochrona

edytuj

Gatunek chroniony.

Zagrożenia

edytuj

Zagrożenie dla tego gatunku stanowi chemiczne zwalczanie szkodników na przylegających polach uprawnych, jak również wiosenne wypalanie traw na nieużytkach.

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj