Baptyści we Włoszech
Baptyści we Włoszech – wyznawcy baptyzmu we Włoszech. Zdecydowana większość z nich skupiona jest w Chrześcijańskiej Unii Ewangelicko-Baptystycznej Włoch.
Pierwszy baptystyczny zbór został założony przez Anglika Edwarda Clarke'a w 1867 roku w La Spezia. Od roku 1870 pastorem tego zboru został Giovanbattista Dassio. Po likwidacji Państwa Kościelnego w 1870 roku brytyjscy misjonarze założyli zbór w Rzymie. Następnie przybył Oswald Papengouth z Rosji założył zbór w Neapolu, który odtąd pełnił rolę jednego z ważnych ośrodków baptystycznych we Włoszech. Od roku 1922 Południowa Konwencja Baptystów zaczęła prowadzić regularną działalność misyjną we Włoszech. W roku 1939 włoscy liderzy przejęli odpowiedzialność za większość inicjatyw rozwijanych dotąd przez misję amerykańską[1].
Przez cały wiek XX rozwój włoskiego baptyzmu był ograniczany przez emigrację. Znacząca część włoskich baptystów jest pochodzenia amerykańskiego, niemieckiego, chińskiego i hiszpańskiego. Po II wojnie światowej włoscy baptyści nawiązali współpracę ekumeniczną z waldensami i metodystami. W połowie lat 90. XX wieku liczba włoskich baptystów przekraczała 5 tysięcy, skupieni oni byli w 102 zborach[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Johnson 2010 ↓, s. 319.
Bibliografia
edytuj- Robert E. Johnson: A Global Introduction to Baptist Churches. Cambridge University Press, 2010, s. 319. ISBN 978-0-521-87781-7.