Bam (pers. ‏بم‎) – miasto położone w pustynnym rejonie południowo-wschodniego Iranu, w prowincji Kerman. Znane na świecie dzięki ruinom starożytnego miasta Arg-e Bam. W 2004 krajobraz kulturowy miasta Bam został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].

Panorama miasta
Bam
‏بم‎
ilustracja
Państwo

 Iran

Ostan

Kerman

Wysokość

1 059 m n.p.m.

Populacja (2006)
• liczba ludności


73 823

Nr kierunkowy

0344

Położenie na mapie Iranu
Mapa konturowa Iranu, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bam”
Ziemia29°06′N 58°21′E/29,100000 58,350000
Strona internetowa
Bam i jego krajobraz kulturowy[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Iran

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, III, IV, V

Numer ref.

1208

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2004
na 28. sesji

Dokonane zmiany

2007

Obiekt zagrożony

2004

Miasto założone zostało za czasów dynastii Sasanidów (225–651). Rozwijało się dzięki pielgrzymom odwiedzającym zoroastryjską świątynię ognia (pochodzącą z początków panowania wspomnianej dynastii) oraz dzięki więzom ekonomicznym i handlowym - było ważnym centrum na jedwabnym szlaku. Znane też było jako znaczący producent tekstyliów cenionych zwłaszcza w świecie islamu. Bam zaczął tracić na znaczeniu po najeździe Afgańczyków w 1722. Miasto, w XIX wieku, opuszczone przez ludzi służyło jeszcze jako koszary dla armii aż do 1932. Intensywne prace restauracyjne rozpoczęto w 1953.

26 grudnia 2003 Bam został nawiedzony przez trzęsienie ziemi, w wyniku którego zniszczone zostało ponad 80% budynków miasta oraz starożytna cytadela. Zginęło ponad 26 tys. ludzi, a ponad 30 tys. zostało rannych. Iran zamierza z pomocą UNESCO i społeczności międzynarodowej odbudować twierdze i przywrócić jej dawną świetność[2].

W czerwcu 2008 roku temperatura osiągnęła równo 47 stopni co jest nowym rekordem ciepła dla tego miasta.

W mieście znajduje się port lotniczy Bam.

Przypisy

edytuj
  1. UNESCO: Bam and its Cultural Landscape. [dostęp 2013-12-21]. (ang.).
  2. Henri Stierlin: Zabytki architektury obronnej. Warszawa: Wydawnictwo G+J RBA Sp. z o.o. & Co. Spółka Komandytowa. ISBN 83-60006-16-4.

Linki zewnętrzne

edytuj