Bacchus
Bacchus albo bacchus weiss – wykorzystywany do produkcji win, biały szczep winorośli, należący do gatunku winorośli właściwej.
Odmiana została wyhodowana w 1933 roku w Niemczech przez Petera Morio i jest krzyżówką hybrydy (silvaner x riesling) z odmianą müller thurgau[1][2]. Mimo niewielkiego rozpowszechnienia szczep cieszy się uznaniem[2][3].
Bacchus jest przystosowany do chłodniejszych klimatów, gdyż nawet w niższych temperaturach uzyskuje wystarczający poziom cukru w gronach[4]. Cechuje się bardzo szybkim okresem dojrzewania. Przy pełnej dojrzałości charakteryzuje się tłustym, muszkatowym smakiem, przy niepełnej – trawiastym, przywołującym zapach bzu[4]. Wykorzystywany jest przede wszystkim przy produkcji białych win musujących.
Pod względem powierzchni upraw w Niemczech bacchus zajmował z 1841 ha siódmą lokatę wśród odmian białych (dane za rok 2012), jednak z tendencją malejącą[5]. Od 1990 roku udział powierzchni winnic obsadzonych bacchusem spadł z 3,5% do 1,8%[5]. Współczynnik ten jest dużo wyższy we Frankonii, gdzie bacchus jest uprawiany na 732 ha, co stanowi 12,0% winnic regionu[5].
Mniejsze uprawy znajdują się także w Wielkiej Brytanii i Kanadzie[6][7].
Szczep jest znany również pod nazwą frühe scheurebe[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Bacchus weiss w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2012-11-22]. (ang.).
- ↑ a b Stevenson 2005 ↓, s. 36.
- ↑ Stevenson 2005 ↓, s. 377.
- ↑ a b Stevenson 2005 ↓, s. 403.
- ↑ a b c Deutscher Wein Statistik 2013/2014, Mainz: Deutscher Weininstitut, 2013 [dostęp 2015-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-28] (niem. • ang.).
- ↑ Stevenson 2005 ↓, s. 398.
- ↑ Stevenson 2005 ↓, s. 533.
Bibliografia
edytuj- Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).