Bacchus albo bacchus weiss – wykorzystywany do produkcji win, biały szczep winorośli, należący do gatunku winorośli właściwej.

Winogrona odmiany bacchus

Odmiana została wyhodowana w 1933 roku w Niemczech przez Petera Morio i jest krzyżówką hybrydy (silvaner x riesling) z odmianą müller thurgau[1][2]. Mimo niewielkiego rozpowszechnienia szczep cieszy się uznaniem[2][3].

Bacchus jest przystosowany do chłodniejszych klimatów, gdyż nawet w niższych temperaturach uzyskuje wystarczający poziom cukru w gronach[4]. Cechuje się bardzo szybkim okresem dojrzewania. Przy pełnej dojrzałości charakteryzuje się tłustym, muszkatowym smakiem, przy niepełnej – trawiastym, przywołującym zapach bzu[4]. Wykorzystywany jest przede wszystkim przy produkcji białych win musujących.

Pod względem powierzchni upraw w Niemczech bacchus zajmował z 1841 ha siódmą lokatę wśród odmian białych (dane za rok 2012), jednak z tendencją malejącą[5]. Od 1990 roku udział powierzchni winnic obsadzonych bacchusem spadł z 3,5% do 1,8%[5]. Współczynnik ten jest dużo wyższy we Frankonii, gdzie bacchus jest uprawiany na 732 ha, co stanowi 12,0% winnic regionu[5].

Mniejsze uprawy znajdują się także w Wielkiej Brytanii i Kanadzie[6][7].

Szczep jest znany również pod nazwą frühe scheurebe[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Bacchus weiss w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2012-11-22]. (ang.).
  2. a b Stevenson 2005 ↓, s. 36.
  3. Stevenson 2005 ↓, s. 377.
  4. a b Stevenson 2005 ↓, s. 403.
  5. a b c Deutscher Wein Statistik 2013/2014, Mainz: Deutscher Weininstitut, 2013 [dostęp 2015-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-28] (niem. • ang.).
  6. Stevenson 2005 ↓, s. 398.
  7. Stevenson 2005 ↓, s. 533.

Bibliografia

edytuj
  • Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).