Baborowo
wieś w województwie wielkopolskim
Baborowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Szamotuły[4].
wieś | |
Widok od wschodu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
197[2] |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
64-514[3] |
Tablice rejestracyjne |
PSZ |
SIMC |
0595690 |
Położenie na mapie gminy Szamotuły | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego | |
52°34′41″N 16°39′18″E/52,578056 16,655000[1] |
Wieś szlachecka Baborowo maius położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
We wsi do rejestru zabytków wpisano: szkołę murowaną z pierwszej ćwierci XX wieku oraz pozostałości zespołu dworsko-folwarcznego (sam dwór rozebrano w latach 70. XX wieku, był własnością RSP Baborowo). Pozostały: obora z 1896, spichlerz z końca XIX wieku, ośmiorak z początku XX wieku i budynek inwentarski z końca XIX wieku[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 1488
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 9 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-05-31].
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 31.
- ↑ praca zbiorowa, Zabytki architektury i budownictwa w Polsce, Województwo poznańskie 32, cz. 2, Ośrodek Dokumentacji Zabytków, Warszawa, 1998, s.635, ISBN 83-86334-37-1
Linki zewnętrzne
edytuj- Baborowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 75 .