BA-20
BA-20 – samochód pancerny konstrukcji radzieckiej z okresu przed II wojną światową.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
2 (BA-20M – 3) |
| Historia | |
| Produkcja |
1936–1942 |
| Wycofanie |
1945 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
gaźnikowy, 4-suwowy, 4-cylindrowy rzędowy GAZ-M1 |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Poj. zb. paliwa |
70 l (BA-20M – 90 l) |
| Pancerz |
spawany z płyt walcowanych |
| Długość |
4,10–4,31 m |
| Szerokość |
1,75–1,80 m |
| Wysokość |
2,13–2,30 m |
| Prześwit |
0,23–0,24 m |
| Masa |
bojowa: 2,3–2,5 t |
| Moc jedn. |
20 KM/t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
90 km/h |
| Zasięg pojazdu |
350–450 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
bez przygotowania: 0,5 m |
| Rowy (szer.) |
0,35 m |
| Kąt podjazdu |
15 |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm | |
| Użytkownicy | |
| ZSRR, Hiszpania, Mongolia, Finlandia, Niemcy | |
Historia
edytujW latach 1934–1935 sowieccy konstruktorzy opracowali samochód osobowy GAZ-M1. Jego konstrukcja zawierała wiele elementów innych pojazdów tego typu: Ford A i GAZ-A. Posiadał jednak wiele ulepszeń. Należały do nich: zmodyfikowany układ przeniesienia napędu, nowy silnik, nowy układ hamulcowy. W oparciu o podwozie i inne podzespoły samochodu GAZ-M1 skonstruowano, w Fabryce Maszyn w Wyksie, prototyp lekkiego samochodu pancernego BA-20. Miał on nieco powiększony i zmodernizowany kadłub pojazdu typu FAI. Jego produkcję rozpoczęto w 1936 roku.
Pod koniec tego samego roku, opracowano szynowy wariant samochodu: BA-20ŻD. W 1938 roku zmodernizowano pojazd. Otrzymał on wieżę stożkową, większy zbiornik paliwa. Załogę powiększono do 3 ludzi. Produkcja samochodów pancernych BA-20 trwała do 1942. Ogółem wyprodukowano 2013 wozów.
Służba
edytujSamochody pancerne BA-20 stanowiły uzbrojenie pododdziałów rozpoznawczych wojsk pancernych, piechoty i kawalerii. Znalazły zastosowanie bojowe w czasie wojny domowej w Hiszpanii. Brały udział w walkach z Japończykami nad jeziorem Chasan i rzeką Chałchin-Goł. Stosowano je także w czasie wojny zimowej. Znajdowały się w wyposażeniu wojsk wkraczających do Polski 17 września 1939 roku. Były używane przez cały okres wojny z Niemcami, aż do jej zakończenia w 1945 roku.
Cztery BA-20 (także w wersji przystosowanej to przemieszczania się po torach – BA-20ŻD) wchodziły w skład 31 i 59 Dywizjonu Pociągów Pancernych[1]. Były to jednostki radzieckie, które w okresie wrzesień 1944 – styczeń 1945 były podporządkowane 1 Armii WP[2]. Wspierały swoim ogniem polskie oddziały walczące w okolicy Warszawy. 31 Dywizjon wrócił pod dowództwo radzieckie już w październiku 1944, natomiast 59 Dywizjon pozostawał pod dowództwem polskim do stycznia 1945[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Magnuski 1985 ↓, s. 212.
- ↑ Magnuski 1985 ↓, s. 271-272.
- ↑ Magnuski 1985 ↓, s. 276.
Bibliografia
edytuj- Janusz Magnuski: Wozy bojowe LWP: 1943-1983. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985, s. 210–212. ISBN 83-11-06990-5.