Błotnica (województwo wielkopolskie)
Błotnica – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Przemęt.
| wieś | |
 Fragment zabudowy w Błotnicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
637[2] |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
64-234[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PWL |
| SIMC |
0375295 |
Położenie na mapie gminy Przemęt  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego  | |
 51°59′34″N 16°17′46″E/51,992778 16,296111[1]
| |
Historia
edytujMiejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od końca XIV wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie z 1395 jako Blothnicza, 1411 Blotnicz, 1571 Blotnicza[4].
Początkowo miejscowość była własnością królewską, a później wsią duchowną, własnością Opactwa cystersów w Przemęcie. W 1530 leżała w powiecie kościańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1563 należała do parafii Świętopietrze (obecnie Przedmieście koło Przemętu)[4].
W 1395 gród Przemęt wraz z wsiami do niego należącymi, a w tym m.in. Błotnicę, w imieniu króla polskiego dzierżył wojewoda poznański Bartosz z Wezenburga. Po jego śmierci jaka nastąpiła w tym roku król polski Władysław Jagiełło oddał te majętności, wartosci 600 grzywien groszy praskich, w zarządzanie kolejnemu kasztelanowi poznańskiemu Domaratowi z Iwna. W 1408 Władysław Jagiełło zezwolił opactwu w Wieleniu koło Przemętu wykupić z zastawu za 600 grzywien groszy praskich miasto królewskie Przemęt wraz z wsiami, a w tym m.in. Błotnicę, od braci Andrzeja i Przybysława Gryżyńskich i nadał te posiadłości wspomnianemu klasztorowi. W 1409 Władysław Jagiełło nadaał wspomniane posiadłości wraz z Błotnicą opactwu w Wieleniu i obdarzył je tymi samymi wolnościami, jakie mają inne dobra klasztorne. W 1410 darowiznę Władysława Jagiełły dla klasztoru cystersów w Wieleniu zatwierdził papież[4].
Wieś odnotowały historyczne rejestry podatkowe. W 1530 miał miejsce pobór podatków z 4 łanów. W 1563 pobrano podatki z 8,5 łana oraz z karczmy dziedzicznej. W 1571 Błotnica odnotowana jako własność klasztoru w Przemęcie zapłaciła pobór z 7 i 1/4 łana, 1 i 1/4 łana sołeckiego, karczmy oraz od 2 rybaków. W 1580 pobrano podatki z 3 łanów, 2 łanów sołeckich oraz od 2 komorników[4].
Pod koniec XVI wieku miejscowość leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[5].
W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Błotnica należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej[6]. Błotnica należała do kaszczorskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiła część majątku Kaszczor, który należał wówczas do rządu pruskiego w Berlinie[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Błotnica liczyła 194 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 22 dymy (domostwa)[6].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Błotnica, po jej zniesieniu w gromadzie Przemęt. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
Urodzeni
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 7028
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 71 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d Chmielewski 1982 ↓, s. 66–67.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 247.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 190.
Bibliografia
edytuj- Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. I (A–H), hasła „Błotnica”. Wrocław: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982, s. 66–67. ISBN 83-04-00938-2.