Błotniarka otułka

Błotniarka otułka
	Myxas glutinosa
	(O.F. Müller, 1774)
	; Muszle M. glutinosa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	płucodyszne
Rząd	nasadooczne
Rodzina	błotniarkowate
Rodzaj	Myxas
Gatunek	błotniarka otułka
Synonimy
	Buccinum glutinosum O.F. Müller, 1774; Amphipeplea glutinosa (O.F. Müller, 1774); Lymnaea glutinosa (O.F. Müller, 1774); Radix glutinosa (O.F. Müller, 1774); Amphipeplea involuta (W. Thompson, 1840); Limnaea involuta W. Thompson, 1840; Limneus involutus W. Thompson, 1840; Myxas muelleri Leach, 1852;
	Buccinum glutinosum O.F. Müller, 1774; Amphipeplea glutinosa (O.F. Müller, 1774); Lymnaea glutinosa (O.F. Müller, 1774); Radix glutinosa (O.F. Müller, 1774); Amphipeplea involuta (W. Thompson, 1840); Limnaea involuta W. Thompson, 1840; Limneus involutus W. Thompson, 1840; Myxas muelleri Leach, 1852;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; brak danych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Błotniarka otułka (Myxas glutinosa) – gatunek europejskiego, słodkowodnego ślimaka płucodysznego z rodziny błotniarkowatych (Lymnaeidae). Jej muszla ma wymiary 7–15 x 6–13 mm, jest brązowa lub zielonkawa, bardzo cienka, prześwitująca i błyszcząca.

Ma znaczenie w medycynie i weterynarii, ponieważ jest nosicielem pasożytów^[4], a w jej kokonach pasożytuje wrotek Proales gigantea^{[potrzebny przypis]}.

Występowanie

Jej historyczny zasięg występowania rozciąga się od Pirenejów po Morze Bałtyckie, z wyjątkiem Szkocji i Ukrainy. Gatunek ten zanika na wielu obszarach, w niektórych już wyginął. Na terenie Polski jest rzadko spotykany^[5], objęty częściową ochroną gatunkową^[6]^[7]. Obecnie występuje w północno-zachodniej Palearktyce^[4]. W Polsce przedstawicieli można spotkać na Pojezierzu Mazurskim i Pomorskim, Nizinie Mazowieckiej i Wielkopolsko-Kujawskiej^[8].

Toleruje lekkie zasolenie^[1]. Występuje w każdym typie niezanieczyszczonych zbiorników^[9], jednak częściej spotykana jest w zbiornikach stojących, pomiędzy roślinami lub na dnie^[4]. Jest często znajdywana w otoczeniu moczarki kanadyjskiej. Toleruje wodę o pH w zakresie 6,75-7,45^[8].

Pokarm

Żywi się głównie wodnymi roślinami naczyniowymi. Najchętniej zjada tkanki zmacerowane, które mają większą wartość pokarmową. Pożywia się również martwymi kręgowcami i bezkręgowcami, skrzekiem i kokonami ślimaków (również tymi własnego gatunku), co wpływa na dłuższe życie i zwiększenie płodności^[4].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Species summary for Myxas glutinosa . AnimalBase, 2011. [dostęp 2011-12-11]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e MolluscaBase eds., Myxas glutinosa (O. F. Müller, 1774), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-28] (ang.).
↑ Myxas glutinosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Gastropoda: Pulmonata: Lymnaeidae. W: Maria Jackiewicz: Błotniatki Europy. Poznań: Kontekst, 2000.
↑ Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. W. Bogdanowicz, E. Chudzicka, I. Pilipiuk, E. Skibińska (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 419. ISBN 978-83-88147-09-8.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16].
↑ ^a ^b Mięczaki (Mollusca). Ślimaki (Gastropoda). Zeszyt 7. W: A. Piechocki: Fauna słodkowodna Polski. Warszawa; Poznań: PWN, 1995.
↑ F. C. Baker: The Lymnaeidae of North and Middle America. Recent and fossil. Chicago: The Chicago Academy of Sciences, 1911. (ang.).

[ab-1] Species summary for Myxas glutinosa . AnimalBase, 2011. [dostęp 2011-12-11]. (ang.).

[mb-2] MolluscaBase eds., Myxas glutinosa (O. F. Müller, 1774), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-28] (ang.).

[iucn-3] Myxas glutinosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Jackiewicz2000-4] Gastropoda: Pulmonata: Lymnaeidae. W: Maria Jackiewicz: Błotniatki Europy. Poznań: Kontekst, 2000.

[FaunaT3-5] Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. W. Bogdanowicz, E. Chudzicka, I. Pilipiuk, E. Skibińska (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 419. ISBN 978-83-88147-09-8.

[rozp2014-6] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).

[rozp2016-7] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16].

[Piechocki1995-8] Mięczaki (Mollusca). Ślimaki (Gastropoda). Zeszyt 7. W: A. Piechocki: Fauna słodkowodna Polski. Warszawa; Poznań: PWN, 1995.

[Baker1911-9] F. C. Baker: The Lymnaeidae of North and Middle America. Recent and fossil. Chicago: The Chicago Academy of Sciences, 1911. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]