Błona strzemiączkowa
Błona strzemiączkowa (łac. membrana stapedis) – w anatomii człowieka połączenie więzozrostowe strzemiączka, zaliczane do więzadeł kosteczek słuchowych. Stanowi ją cienka blaszka tkanki łącznej, rozpięta między grzebieniem podstawy strzemiączka a bruzdą obydwu odnóg jego łuku, zasłaniając w ten sposób całą przestrzeń między odnogami a podstawą[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 417–419, ISBN 978-83-200-3258-1.
