Błagojewgrad
Błagojewgrad[1] (bułg. Благоевград – Błagoewgrad, do 1950 Gorna Dżumaja) – miasto i uzdrowisko w południowo-zachodniej Bułgarii, w regionie historyczno-geograficznym Macedonii. Ośrodek administracyjny obwodu Błagojewgrad i gminy Błagojewgrad, nad rzeką Strumą u podnóża gór Riła. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2023 roku miejscowość liczyła 72 677 mieszkańców[2].
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Gmina | |||
| Kmet |
Atanas Kambitow | ||
| Powierzchnia |
28,91 km² | ||
| Wysokość |
410 m n.p.m. | ||
| Populacja (2023) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
073 | ||
| Kod pocztowy |
2700 | ||
| Tablice rejestracyjne |
Е | ||
| Strefa czasowa | |||
Położenie na mapie obwodu Błagojewgrad  | |||
Położenie na mapie Bułgarii  | |||
 42°01′19″N 23°05′51″E/42,021944 23,097500
| |||
| Strona internetowa | |||
Jest to główne miasto błagojewgradzkiego zagłębia węgla brunatnego[potrzebny przypis]. W mieście rozwinął się przemysł tytoniowy, metalowy, elektroniczny, materiałów budowlanych, drzewny oraz włókienniczy[3]. Przemysł tytoniowy opiera się na uprawach tytoniu w dolinie Strumy[potrzebny przypis].
W Błagojewgrad działa uzdrowisko znane z gorących źródeł mineralnych[3].
Nazwa miasta upamiętnia postać pierwszego przywódcy bułgarskich socjalistów Dimityra Błagojewa[4].
Miasta partnerskie
edytuj
Ludzie związani z Błagojewgradem
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Jerzy Duma: Nazewnictwo geograficzne świata. [w:] Zeszyt 11. Europa. Część I [on-line]. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych Poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, 2009. [dostęp 2012-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-30)]. (pol.).
- ↑ Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2024-01-09] (bułg.).
- ↑ a b Błagojewgrad, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-12-08].
- ↑ T. Czekalski: Bułgaria. Warszawa: Trio, 2010, s. 338. ISBN 978-83-7436-252-8.