Awiszaj Kohen
Awiszaj Kohen, Avishai Cohen, (hebr. אבישי כהן, ur. 20 kwietnia 1970 w Kabri) – izraelski kontrabasista, kompozytor i aranżer jazzowy.
2010 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
basista, kompozytor, lider zespołu |
Powiązania | |
Zespoły | |
Avishai Cohen Trio | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujPochodzi z Izraela, z rodziny muzycznej mieszkającej w kibucu Kabri. Rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku 9 lat, ale mając lat 14 zmienił instrument na kontrabas, zainspirowany twórczością basisty Jaco Pastoriusa[1]. Następnie, po dwóch latach gry w zespole armii izraelskiej, rozpoczął studia w klasie kontrabasu u Michaela Klinghoffera. Po kolejnych dwóch latach przeniósł się do Nowego Jorku, początkowo zarabiając jako pracownik budowlany i grając na ulicach, w parkach czy metrze. Jednocześnie studiował w Mannes College The New School for Music i grał latin jazz w zespołach studenckich. Dołączył też do tria pianisty Danilo Péreza, z którym nagrał płytę Panamonk.
W 1996 został zaproszony przez Chicka Coreę do powstającego wówczas sekstetu Origin. Występował w zespołach Corei do 2003, kiedy to opuścił Chick Corea New Trio. Od tego czasu występuje z własnym zespołem: Avishai Cohen Trio, a razem z nim grają Mark Guiliana (perkusja) oraz Shai Maestro (fortepian). Trio dwukrotnie wystąpiło na polskim festiwalu Jazz na Starówce.
Poza współpracą z Coreą, Kohen nagrywał lub występował z wieloma postaciami światowego jazzu, jak Bobby McFerrin, Roy Hargrove, Herbie Hancock, Nnenna Freelon i Paquito D’Rivera.
Muzyka Kohena jest połączeniem wpływów bliskowschodnich, wschodnioeuropejskich i afroamerykańskich[2]. Magazyn Down Beat nazwał go wizjonerem gatunku i jednym z najciekawszych muzyków ostatnich lat[3], zaś izraelska gazeta The Jerusalem Post określiła go jako najbardziej udany „produkt eksportowy” izraelskiej sceny jazzowej[4]. Magazyn Bass Player zaliczył Kohena do grona 100 najbardziej wpływowych basistów XX wieku[5].
Dyskografia solowa
edytuj- Adama (1998)
- Devotion (1999)
- Colors (2000)
- Unity (2001)
- Lyla (2003)
- At Home (2004)
- Continuo (2006)
- As is...Live at the Blue Note (2007)
- Gently Disturbed (2008)
- Sha'ot Regishot (2008)
- Aurora (2009)
- Seven Seas (2011)
- Duende (2012) (razem z Nitai Hershkovits)
- Almah (2013)
- From Darkness (2015)
- 1970 (2017)
- Arvoles (2019)
Przypisy
edytuj- ↑ Don Albert: Soaking up sound. Tonight, 2006-07-27. [dostęp 2008-09-09].
- ↑ John Fordham. Avishai Cohen. „The Guardian”, 2003-10-22. [dostęp 2008-09-09].
- ↑ Strona festiwalu Jazz na Starówce
- ↑ Barry Davis. Avishai Cohen at home. „The Jerusalem Post”, 25 marca 2006. [dostęp 2018-10-06].
- ↑ Leonid Auskern: Avishai Cohen :: interview. Jazz News, 2005-07-13. [dostęp 2008-04-01].
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona oficjalna (ang.)
- Avishai Cohen – Radosny geniusz kontrabasu – artykuł Piotra Iwickiego z serwisu JazzGazeta.