Awaryjne lądowanie lotu Southwest Airlines 1380
Awaryjne lądowanie podczas lotu Southwest Airlines 1380 – awaryjne lądowanie samolotu Boeing 737-700, które odbyło się 17 kwietnia 2018 roku na lotnisku w Filadelfii. Przyczyną była awaria silnika i dekompresja kabiny[1].
 N772SW, samolot biorący udział w incydencie (zdjęcie wykonano w 2016 roku) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Stan | |
| Miejsce | |
| Data |
17 kwietnia 2018 |
| Godzina |
11:03 czasu lokalnego |
| Rodzaj | |
| Przyczyna |
gwałtowna dekompresja kabiny wskutek uszkodzenia jednego z silników |
| Ofiary śmiertelne |
1 osoba[1] |
| Ranni |
8 osób[1] |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Użytkownik | |
| Numer |
N772SW |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Numer lotu |
1380 |
| Liczba pasażerów |
144 osób[1] |
| Liczba załogi |
5 osób[1] |
Położenie na mapie Pensylwanii  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
 39°52′19″N 75°14′28″W/39,871944 -75,241111
| |
Samolot i załoga
edytujW zdarzeniu uczestniczył wyprodukowany w roku 2000 Boeing 737-700 o numerze seryjnym 27880. Linia Southwest Airlines była jego pierwszym właścicielem. Samolot otrzymał numer rejestracyjny N772SW. Napęd maszyny stanowiły 2 silniki CFM56-7B[2].
Kapitanem lotu była 56-letnia Tammie Jo Shults, była pilotka marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Pracowała w Southwest Airlines od 1994 roku. W dniu wypadku miała na swoim koncie 11 715 wylatanych godzin, z czego 10 513 godzin na Boeingu 737[3]. Drugim pilotem był 44-letni Darren Lee Ellisor, pilot Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych w latach 1997–2007. Pracował w linii od 2008 roku. Wylatał w tym czasie 9508 godzin, z czego 6297 godzin na Boeingu 737[4].
Przebieg lotu
edytujO 11:03 czasu lokalnego na wysokości 32 000 stóp (9800 metrów) lewy silnik wznoszącego się samolotu uległ awarii, wskutek której jego odłamki uszkodziły skrzydło, kadłub oraz jedno z okien przy rzędzie 14., co doprowadziło do gwałtownej dekompresji kabiny. Załoga przeprowadziła awaryjne zniżanie i skierowała samolot na lotnisko w Filadelfii[1].
Załoga zeznała, że start i faza wznoszenia przebiegały rutynowo. Samolot pilotował pierwszy oficer Darren Ellisor, a kapitan Tammie Jo Shults monitorowała przyrządy pokładowe. W pewnym momencie samolot gwałtownie się przechylił, a w kokpicie rozbrzmiały alarmy. W kabinie, w której gwałtownie spadło ciśnienie, pojawiła się mgła. Załoga nałożyła maski tlenowe i rozpoczęła awaryjne zniżanie. Rejestrator parametrów lotu wykazał, że samolot przechylił się o 40°, zanim załoga zdołała ustabilizować maszynę. Pojawiły się silne wibracje, a parametry lewego silnika znacząco spadły. Załoga zgłosiła też trudności w sterowaniu samolotem. Kapitan przejęła stery, a pierwszy oficer zajął się odczytywaniem listy kontrolnej. Chociaż Shults początkowo poprosiła kontrolę lotów o kurs na najbliższe lotnisko, to jednak zdecydowała się na lądowanie w bardziej oddalonym porcie lotniczym w Filadelfii, ponieważ był on lepiej przygotowany do lądowania awaryjnego. Załoga zgłosiła trudności w komunikacji spowodowane hałasem i nałożonymi maskami tlenowymi, jednak wraz z obniżeniem wysokości sytuacja uległa poprawie. Kapitan początkowo planowała wydłużyć podejście, aby załoga mogła wykonać wszystkie procedury awaryjne, lecz dowiedziawszy się o krytycznym stanie jednej z pasażerek, przyspieszyła lądowanie[1].
Trzy stewardesy biorące udział w locie 1380 (Rachel Fernheimer, Seanique Mallory i Kathryn Sandoval) zgłosiły, że usłyszały głośny dźwięk i poczuły silne wibracje, a w kabinie wypadły maski tlenowe. Wykorzystując butle z tlenem, pomagały pasażerom w nakładaniu masek. Przy rzędzie 14. znalazły pasażerkę, która została połowicznie wyssana z samolotu przez rozbite okno. Z pomocą dwóch innych pasażerów udało się wciągnąć tę kobietę z powrotem do wnętrza, po czym rozpoczęto jej reanimację[5]. Pasażerki nie udało się uratować, zmarła w szpitalu po wylądowaniu[6]. 8 osób doznało niewielkich obrażeń[1].
Następstwa
edytuj1 maja 2018 ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych, Donald Trump, zaprosił załogę lotu i wybranych pasażerów do Gabinetu Owalnego w Białym Domu, gdzie podziękował im za ich heroiczną postawę[7].
Southwest Airlines przekazało każdemu pasażerowi 5000 dolarów rekompensaty oraz voucher o wartości 1000 dolarów na podróże tymi liniami. W związku z wypadkiem linia zanotowała spadek przychodów w drugim kwartale 2018 roku, w wyniku mniejszej sprzedaży biletów. Jedna z pasażerek, Lillia Chavez, złożyła pozew przeciwko Southwest Airlines, w którym zgłaszała, że cierpi z powodu zespołu stresu pourazowego spowodowanego wypadkiem[8].
Kapitan Shults napisała i wydała książkę opisującą incydent zatytułowaną Nerves of Steel („Nerwy ze Stali”). Swoją premierę w Stanach Zjednoczonych miała 8 października 2019[9].
Samolot, który uległ uszkodzeniu, został przetransportowany na naprawę do zakładu montażowego Boeinga w Everett 30 kwietnia 2018. 7 czerwca 2018 samolot został umieszczony w magazynie[10].
W kulturze popularnej
edytujWydarzenia dotyczące lotu 1380 zostały przedstawione w 5. odcinku 21 sezonu kanadyjskiego serialu dokumentalnego Katastrofa w przestworzach[11].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h DCA18MA142.aspx [online], NTSB [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Southwest Airlines N772SW (Boeing 737 NG / Max – MSN 27880) | Airfleets aviation [online], airfleets.net [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Who is Tammie Jo Shults? The pilot who reportedly landed Southwest flight safely [online], Newsweek, 17 kwietnia 2018 [dostęp 2022-03-29] (ang.).
- ↑ The co-pilot on the fatal Southwest flight with engine failure has been identified [online], Newsweek, 18 kwietnia 2018 [dostęp 2022-03-29] (ang.).
- ↑ AP, Harrowing details released on Southwest flight where woman was partially sucked out window, killed [online], ABC13 Houston, 15 listopada 2018 [dostęp 2022-03-29] (ang.).
- ↑ Southwest Airlines victim Jennifer Riordan was a Wells Fargo executive and mom of two – CNN [online], CNN, 19 kwietnia 2018 [dostęp 2022-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-19].
- ↑ Trump meets with crew, passengers of Southwest Flight 1380 – ABC News [online], ABC News, 2 maja 2018 [dostęp 2022-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-02].
- ↑ A Passenger Who Survived the Fatal Southwest Flight Is Now Suing the Airline [online], Fortune [dostęp 2022-03-29] (ang.).
- ↑ ‘We couldn’t see, we couldn’t breathe’: Pilot’s new book reveals how close Southwest 1380 came to total disaster | Charlotte Observer [online], charlotteobserver.com, 10 października 2019 [dostęp 2022-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-10].
- ↑ Flightradar24, Live Flight Tracker – Real-Time Flight Tracker Map [online], Flightradar24 [dostęp 2022-03-29] (ang.).
- ↑ Cabin Catastrophe. Mark Mainguy. Air Crash Investigation. 2021-04-12. [dostęp 2022-03-29].