Atle Lie McGrath (ur. 21 kwietnia 2000 w Vermont[1]) – norweski narciarz alpejski, srebrny medalista mistrzostw świata juniorów.

Atle Lie McGrath
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 2000
Vermont

Klub

Bærums Skiklub

Debiut w PŚ

12.01.2019, Adelboden (DNF1 - gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

23.12.2019, Alta Badia
(24. miejsce – gigant równ.)

Pierwsze podium w PŚ

20.12.2020, Alta Badia (2. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Val di Fassa 2019 Kombinacja
Puchar Świata (Slalom)
3. miejsce
2021/2022
Puchar Świata (PAR)
3. miejsce
2021/2022

Kariera

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 1 grudnia 2016 roku w Geilo, gdzie w zawodach juniorskich zajął 59. miejsce w gigancie. W 2018 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Davos, najlepszy wynik osiągając w supergigancie, w którym był siódmy. Podczas mistrzostw świata juniorów w Val di Fassa rok później wywalczył srebrny medal w kombinacji. Na tej samej imprezie zajął także czwarte miejsce w zjeździe, wynik ten powtarzając na mistrzostwach świata juniorów w Narwiku w 2020 roku.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 12 stycznia 2019 roku w Adelboden, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 23 grudnia 2019 roku w Alta Badia, zajmując 24. miejsce w gigancie równoległym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanął 20 grudnia 2020 roku w Alta Badia, kończąc rywalizację w gigancie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam Alexisa Pinturaulta z Francji i Szwajcara Justina Murisiera. W sezonie 2021/2022 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji slalomu i klasyfikacji PAR.

Wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie zajął 31. miejsce w slalomie, a rywalizacji w gigancie nie ukończył. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel był piąty w kombinacji, a supergiganta nie ukończył.

Jego ojciec, Felix McGrath reprezentował USA w narciarstwie alpejskim, a matka - Selma Lie była norweską biegaczką narciarską[2].

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 13 lutego 2022   Pekin Gigant 2:09,35 -   Marco Odermatt
31. 16 lutego 2022   Pekin Slalom 1:44,09 +13,26   Clément Noël
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
5. 7 lutego 2023   Courchevel/Méribel Kombinacja 1:53,31 +0,72   Alexis Pinturault
DNF 9 lutego 2023   Courchevel/Méribel Supergigant 1:07,22 -   James Crawford
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
16. 31 stycznia 2018   Davos Zjazd 2:20,18 +1,08   Marco Odermatt
7. 2 lutego 2018   Davos Supergigant 1:07,59 +1,58   Marco Odermatt
16. 4 lutego 2018   Davos Superkombinacja 2:01,77 +4,87   Marco Odermatt
13. 6 lutego 2018   Davos Gigant 1:39,47 +3,37   Marco Odermatt
DNF1 7 lutego 2018   Davos Slalom 1:45,31 -   Clément Noël
4. 20 lutego 2019   Val di Fassa Zjazd 1:20,21 +0,46   Lars Rösti
DNF 21 lutego 2019   Val di Fassa Supergigant 1:09,29 -   River Radamus
2.  23 lutego 2019   Val di Fassa Superkombinacja 2:04,03 +0,42   Tobias Hedström
30. 25 lutego 2019   Val di Fassa Gigant 1:57,96 +4,22   River Radamus
19. 26 lutego 2019   Val di Fassa Slalom 1:46,52 +2,80   Alex Vinatzer
4. 7 marca 2020   Narwik Zjazd 1:02,38 +0,25   Alexis Monney
DNF 8 marca 2020   Narwik Supergigant 1:06,47 -   Stefan Rieser

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
  1.   Alta Badia20 grudnia 2020 (gigant) – 2. miejsce
  2.   Lech14 listopada 2021 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  3.   Schladming25 stycznia 2022 (slalom) – 2. miejsce
  4.   Flachau9 marca 2022 (slalom) – 1. miejsce
  5.   Méribel20 marca 2022 (slalom) – 1. miejsce
  6.   Adelboden8 stycznia 2023 (slalom) – 2. miejsce
  7.   Adelboden7 stycznia 2024 (slalom) – 2. miejsce
  8.   Wengen14 stycznia 2024 (slalom) – 2. miejsce
  9.   Aspen1 marca 2024 (gigant) – 3. miejsce
  10.   Sölden27 października 2024 (gigant) – 3. miejsce
  11.   Gurgl24 listopada 2024 (slalom) – 3. miejsce

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj