Astrée (1915)
Astrée (Q95) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, druga zamówiona jednostka typu Amphitrite. Została zwodowana 6 grudnia 1915 roku w stoczni Arsenal de Rochefort, po czym została w Hawrze przebudowana na podwodny stawiacz min. Do służby w Marine nationale weszła pod koniec wojny, w czerwcu 1918 roku. Jednostka służyła na Morzu Śródziemnym, a z listy floty została skreślona w 1928 roku.
 Jednostka bliźniacza „Astrée” – „Andromaque” przed 1920 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1912 |
| Wodowanie |
6 grudnia 1915 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
czerwiec 1918 |
| Wycofanie ze służby |
1928 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
53,9 m |
| Szerokość |
5,4 m |
| Zanurzenie |
3,3 m |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 700 KM 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 1300 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 8 torped; 1 działo kal. 75 mm, miny | |
| Wyrzutnie torpedowe |
8 × 450 mm |
| Załoga |
29 |
Projekt i budowa
edytuj„Astrée” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1909 roku[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. Julien Hutter, ulepszając swój projekt okrętów typu Clorinde[3].
„Astrée” zbudowana została w Arsenale w Rochefort[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1912 roku[4], a został zwodowany 6 grudnia 1915 roku[1][3]. Po wodowaniu okręt przeholowano do Hawru, gdzie przebudowano go na podwodny stawiacz min[1][3]. Do służby przyjęto go w czerwcu 1918 roku[4]. Nazwa nawiązywała do mitologicznej bogini sprawiedliwości – Astrai. Jednostka otrzymała numer burtowy Q95[1].
Dane taktyczno–techniczne
edytuj
„Astrée” była średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej[4]. Długość całkowita wynosiła 53,9 metra, szerokość 5,4 metra i zanurzenie 3,3 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 440 ton, a w zanurzeniu 610 ton[1][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki wysokoprężne MAN (wyprodukowane na licencji we francuskiej firmie Indret) o łącznej mocy 800 koni mechanicznych (KM)[1][3][a]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Nancy o łącznej mocy 700 KM[1][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13 węzłów na powierzchni i 9,5 węzła w zanurzeniu[1][3][b]. Zasięg wynosił 1300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 100 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][2].
Okręt wyposażony był w osiem zewnętrznych wyrzutni torped kalibru 450 mm: dwie na dziobie jednostki oraz sześć systemu Drzewieckiego, z łącznym zapasem 8 torped[1][5]. Okręt wyposażono w system stawiania min Normand-Fenaux, w którym miny były przechowywane w pionowych szybach umieszczonych w zbiornikach balastowych na śródokręciu[1][3]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło działo pokładowe kal. 75 mm M1897 L/35[3][4].
Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][6].
Służba
edytuj„Astrée” służyła na Morzu Śródziemnym[3]. Jednostka została skreślona z listy floty w 1928 roku[1][7].
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
- ↑ a b c d Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 152.
- ↑ a b c d e f g h i j Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 87.
- ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 537.
- ↑ Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 154.
Bibliografia
edytuj- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: AMPHITRITE submarines (1915-1918). Navypedia. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
- Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).