Arthur van Gehuchten

Arthur van Gehuchten[1] (ur. 20 kwietnia 1861 w Antwerpii, zm. 9 grudnia 1914 w Cambridge) – belgijski lekarz neurolog i anatom, pierwszy profesor neurologii w Belgii. Pamiętany jest przede wszystkim za wkład w teorię neuronową i pionierskie próby stosowania kinematografii w nauczaniu neurologii.

Arthur van Gehuchten
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1861
Antwerpia

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 1914
Cambridge

podpis

Życiorys

edytuj

Urodził się w antwerpskiej rodzinie mówiącej po niderlandzku. Studiował medycynę na Katolickim Uniwersytecie w Lowanium. Był uczniem Jean Baptiste Carnoya. W 1887 został doktorem nauk przyrodniczych. Studiował u Weigerta i Edingera. W 1892 otrzymał tytuł doktora nauk medycznych w Leuven. W 1896 był jednym z założycieli Belgijskiego Towarzystwa Neurologicznego. W 1900 roku założył czasopismo neurologiczne „Le Névraxe”. W 1908 utworzono dla niego katedrę neurologii, pierwszą w Belgii.

Podczas nalotów niemieckich w pierwszych dniach I wojny światowej dom Van Gehuchtena, jego biblioteka, archiwum i laboratorium zostały zniszczone. Wyjechał wtedy do Wielkiej Brytanii i uczył biologii na Uniwersytecie Cambridge. Zmarł nagle, w grudniu 1914. Rozpoznano u niego skręt jelit; krótko po operacji dostał zawału serca. Wspomnienia pośmiertne napisali Batten[2], Kappers[3], Brulyants[4], Nelis[5], biograficzny szkic o swoim ojcu opublikował Paul Van Gehuchten, również neurolog.

Dorobek naukowy

edytuj

Wprowadził metodę utrwalania preparatów histologicznych, polegającą na traktowaniu preparatu roztworem 10 części lodowatego kwasu octowego, 30 części chloroformu i 60 części alkoholu (metoda van Gehuchtena). Razem ze swoim studentem Charlesem Nelisem opisał zmiany w zwojach nerwowych w przebiegu wścieklizny, patognomoniczne dla tej choroby.

Van Gehuchten jako pierwszy (w 1898) wprowadził termin objawu Babińskiego[6].

Od 1905 roku stosował w nauczaniu neurologii kręcone przez siebie filmy, przedstawiające pacjentów neurologicznych. Taśmy 35 mm nakręcone przez Van Gehuchtena i jego współpracowników zachowały się do dziś w Królewskiej Belgijskiej Kinematece (Cinémathèque Royal de Belgique), co czyni z nich najstarsze zachowane filmy nakręcone w Belgii.

Wybrane prace

edytuj
 
Strona tytułowa wydania Anatomie du Système Nerveux de l’homme z 1900
  • L’Anatomie du système nerveux de l’homme (1893)
  • Contribution à l’étude du faisceau pyramidal (1896)
  • Structure du télencéphale: centres de projection et centres d’association. Polleunis & Ceuterick, 1897
  • Cours d’anatomie humain systématique (I-III, 1906-09)
  • Les centres nerveaux cérébro-spinaux (1908)
  • Het zenuwgestel. Nederl. Boekh, 1908
  • La radicotomie postérieure dans les affections nerveuses spasmodiques (1911)
  • Coup de couteau dans la moelle lombaire. Essai de physiologie pathologique. Le Névraxe 9, s. 208–232 (1907)
  • Le mouvement pendulaire ou réflexe pendulaire de la jambe. Contribution à l’étude des réflexes tendineux. Le Névraxe 10, s. 263–266 (1908)
  • Over myopatische ziekten. Voordracht met kinematographische lichtbeelden. Handelingen van het XIVe Vlaams Natuur-en Geneeskundig Congres 1–8 (1910)
  • La radicotomie postérieure dans les affections nerveuses spasmodiques (modification de l’opération de Foerster). Bulletin de l’Académie royale de Médecine de Belgique s. 1–43 (1910)
  • Het doorsnijden der achterste ruggemergwortels als behandeling van zekere vormen van spastische paraplegie (met kinematographische lichbeelden). Handelingen van het XVIe Vlaamsch Natuur- en Geneeskundig Congres 422–43 (1913)

Przypisy

edytuj
  1. W angielskojęzycznych źródłach rozpowszechniona jest błędna pisownia Arthur Van Gehuchten.
  2. Batten FE. Obituary. Albert Van Gehuchten. BMJ 2817, s. 1121–1122 (1914).
  3. Kappers A. In memoriam A. van Gehuchten. Psychiatr Neurol Bladen 6:1–5, 1914.
  4. Annuaire UCL. md.ucl.ac.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]., s. 342–344; 1915-1919.
  5. Annuaire UCL. md.ucl.ac.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. s. 345–370; 1915-1919.
  6. Peter J. Koehler, G.W. Bruyn, John Ed Pearce: Neurological eponyms. Oxford: Oxford University Press, 2000, s. 117. ISBN 0-19-513366-8.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj