Arsenał w Stargardzie

Arsenał (lub Zbrojownia) – budynek położony w południowej części Starego Miasta w Stargardzie, o wymiarach 12,3 × 16,5 m, powstały ok. roku 1500. Ściany zostały udekorowane (podobnie jak baszta Morze Czerwone) układanymi z cegły zendrówki pasami rombowymi

Arsenał w Stargardzie
Zabytek: nr rej. 355 z 12 września 1958
Ilustracja
Arsenał, obecnie Archiwum Państwowe
Państwo

 Polska

Miejscowość

Stargard

Adres

ul. Basztowa 2

Typ budynku

arsenał

Styl architektoniczny

gotyk

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

ok. 1500

Ważniejsze przebudowy

1635

Zniszczono

ok. 1915, 1945

Odbudowano

1936, 1974-1977

Właściciel

Archiwum Państwowe

Położenie na mapie Stargardu
Mapa konturowa Stargardu, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Arsenał w Stargardzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Arsenał w Stargardzie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Arsenał w Stargardzie”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Arsenał w Stargardzie”
Ziemia53°20′14,5″N 15°02′55,5″E/53,337361 15,048750

Budynek początkowo jednokondygnacyjny w różnych okresach zmieniał swoją funkcję. W celu zwiększenia powierzchni z czasem wprowadzono drewniany strop, tworząc dwie kondygnacje. W przyziemiu znajdował się magazyn – zbrojownia, a pierwsze piętro służyło jako warsztat naprawy i produkcji sprzętu wojskowego.

Po pożarze w 1635 roku rozpoczęto przebudowę arsenału, w czasie której oparto sklepienie na dwóch sześciobocznych filarach. Powrócono także do konstrukcji jednopoziomowej. W XIX wieku ponownie przebudowano zbrojownię, przystosowując ją do więzienia. W czasie I wojny światowej obiekt uległ zniszczeniu, a odbudowany został dopiero w 1936 roku. Arsenał ponownie uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej.

Zbrojownię odbudowano w latach 1974–1977, a jej wnętrza przystosowano do funkcji Archiwum Państwowego.

Stargardzki Arsenał stanowi unikat na Pomorzu, ponieważ w żadnym z miast nie zachowała się budowla o podobnym przeznaczeniu.

Bibliografia

edytuj
  • Ober M., Stargard Szczeciński, Warszawa 1988, s. 47-48.
  • Olszewski E., Stargardzkie abc, Stargard 2001, s. 11.
  • Zenkner J., Stargard. Klejnot na Pomorskim Szlaku, Stargard 2006, s. 65-66.