Arkada
element architektoniczny
Arkada (łac. arcus - łuk) – element architektoniczny składający się z dwóch podpór (kolumn, słupów lub filarów), które zostały połączone u góry łukiem[1][2][3].
Arkada występuje w architekturze zarówno pojedynczo, jak i najczęściej w rzędzie, tworząc istotny składnik budowli[1]. Znana jest od czasów starożytnego Rzymu, stosowana głównie w akweduktach, krużgankach, loggiach[2].
Arkada ślepa, inaczej blenda arkadowa, to arkada z otworem zamkniętym ścianą, do której arkada przylega[2]. Ciągi ślepych arkad stanowią czasem główny element fryzów (tzw. fryz arkadkowy) lub attyk.
Podział
edytujze względu na rodzaj podpór wyróżnia się[1]:
- filarowe
- kolumnowe
- filarowo-kolumnowe
ze względu na pełnioną funkcję wyróżnia się[2]:
- arkady konstrukcyjne
- arkady dekoracyjne
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 40. ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ a b c d Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 19-20. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 15.
Bibliografia
edytuj- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 13. ISBN 83-85001-89-1.