Arda (taniec)
Arda (arab. العرضة, al-‘arḍah) – arabski taniec ludowy, wykonywany przez tancerzy ustawionych w dwóch rzędach twarzami do siebie, przy akompaniamencie bębnów i recytacji poezji. Arda z regionu Nadżd jest narodowym tańcem Arabii Saudyjskiej.
.JPG)
W 2015 roku taniec arda został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
Historia
edytujOryginalnie taniec wykonywany był przez wojowników przed walką w celu prezentacji siły, zarówno pod względem liczebności wojska jak i jego uzbrojenia[1]. Nazwa tańca – arda – pochodzi od arabskiego czasownika ‘arḍ oznaczającego „pokazywać”, „paradować”[1]. Współcześnie taniec wykonywany jest podczas uroczystości państwowych i rodzinnych a także świąt religijnych[1].
W 2015 roku taniec arda został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO[2].
Opis
edytujTancerze, wyłącznie mężczyźni, uzbrojeni w miecze i noże, stają w dwóch rzędach naprzeciwko siebie[1]. Kołyszą się do przodu i do tyłu lub na boki, powtarzając za poetą wzniosłe hemistychy o tematyce narodowej lub wojskowej[1]. Rytm tańca wybijany jest na tradycyjnych bębnach w metrum trójdzielnym[1]. Niektórzy tancerze występują na przód i wykonują ruchy naśladujące walkę na szable lub maszerują prezentując broń[1]. Występują dwie regionalne odmiany tańca: arda z regionu Nadżd (arab. ‘arḍah naǧdijja lub ‘arḍah barrijja) oraz arda tańczona w regionach nad Zatoką Perską[1]. W regionach nad Zatoką Perską tańczona jest arda z Nadżdu („arda lądowa”) oraz ‘arḍah baḥri („arda morska”)[1].
Arda z regionu Nadżd
edytuj
Arda z regionu Nadżd jest narodowym tańcem Arabii Saudyjskiej[1]. Na początku XXI w., dla podkreślenia jego narodowego charakteru, taniec otrzymał oficjalną nazwę „arda saudyjska”[1]. Na początku XX w. taniec ten wykonywany był przez wojowników w drodze powrotnej z bitwy i przez mieszkańców, by przywitać zwycięzców[1]. Twórca współczesnego państwa saudyjskiego, król Abd al-Aziz ibn Su’ud (1880–1953) był wielkim wielbicielem ardy, zwołując ludzi do tańca zanim wyruszał do walki[1].
Współcześnie taniec wykonywany jest podczas różnych uroczystości – również przez króla[1]. W maju 2017 roku podczas wizyty w Arabii Saudyjskiej, prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump a także sekretarz stanu Rex Tillerson i sekretarz handlu Wilbur Ross tańczyli w szeregu tancerzy[3][4].
Tancerze trzymają w rękach szable, sztylety lub nawet pistolety i unoszą je rytmicznie w górę i w dół, potrząsając nimi w górze[1]. Zazwyczaj kiedy tancerze jednego rzędu unoszą broń w górze, tancerze drugiego rzędu trzymają broń na ramieniu[1]. W trakcie wielogodzinnych występów, co jakiś czas niektórzy tancerze występują na przód i wykonują ruchy naśladujące walkę na szable[1].
Tancerze ubrani są w długie, białe szaty ze skórzanym płaszczem; przez pierś mają przerzucone na krzyż dwa skórzane pasy: jeden z nabojami a drugi z pistoletem; trzeci pas, na biodrach, kryje sztylet[1]. Ich głowy nakrywa tradycyjna Kefija[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Lisa Urkevich: Music and Traditions of the Arabian Peninsula: Saudi Arabia, Kuwait, Bahrain, and Qatar. Routledge, 2014, s. 63–71. ISBN 978-1-135-62816-1. [dostęp 2017-08-05]. (ang.).
- ↑ UNESCO ICH: Alardah Alnajdiyah, dance, drumming and poetry in Saudi Arabia. [dostęp 2017-08-05]. (ang.).
- ↑ Eric Levenson, Noah Gray: Trump, White House officials bounce along to Saudi sword dance. 2017-05-21. [dostęp 2017-08-05]. (ang.).
- ↑ Patryk Osowski: Tańczący Donald Trump w Arabii Saudyjskiej. O co chodzi?. [w:] wiadomosci.wp.pl [on-line]. 2017-05-21. [dostęp 2017-08-05]. (pol.).