Apimela mulsanti

	Apimela mulsanti
	(Ganglbauer, 1895)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	rydzenice
Plemię	Oxypodini
Podplemię	Meoticina
Rodzaj	Apimela
Gatunek	Apimela mulsanti
Synonimy
	Atheta mulsanti Ganglbauer, 1895; Homalota pallens Mulsant et Rey, 1852; Apimela pallens (Mulsant et Rey, 1852);
	Atheta mulsanti Ganglbauer, 1895; Homalota pallens Mulsant et Rey, 1852; Apimela pallens (Mulsant et Rey, 1852);

Apimela mulsanti – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic. Zamieszkuje Europę i Afrykę Północną.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1852 roku przez Étienne'a Mulsanta i Claudiusa Reya pod nazwą Homalota pallens. Nazwa ta okazała się jednak homonimem i za ważny uznaje się epitet wprowadzony w 1895 roku przez Ludwiga Ganglbauera w kombinacji Atheta mulsanti^[1].

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości od 2,4 do 3,8 mm, w zarysie wydłużonym z równoległymi bokami, spłaszczonym grzbietobrzusznie. Ubarwienie ma rudożółte z rudobrązowymi głową i odwłokiem. Głowa i przedplecze są mniej więcej równych szerokości i mają nadzwyczaj drobno szagrynowaną, pozbawioną punktowania powierzchnię. Głowa ma obrys zaokrąglonego kwadratu i dłuższe od oczu skronie. Czułki charakteryzują się członem trzecim tak długim jak drugi, a przedostatnim o prawie połowę szerszym niż dłuższym. Przedplecze największą szerokość osiąga przed połową długości. W przedniej połowie jego linii środkowej owłosienie skierowane jest do przodu, a w tylnej do tyłu. Pokrywy są od niego dłuższe. Samiec ma pierwszy z kompletnych tergitów odwłoka spiczasto pośrodkwo wyciągnięty i opatrzony guzkiem, a piąty z nich z licznymi, drobnymi ziarenkami w przedniej połowie^[2].

Ekologia i występowanie

Owad ten zamieszkuje tereny podgórskie i górskie^[3]^[2], dochodząc do piętra subalpejskiego. Zasiedla piaszczyste pobrzeża rzek, strumieni i potoków. Licznie spotykany jest wśród napływek popowodziowych^[3].

Gatunek palearktyczny, w Europie znany z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy, Rumunii, Bośni i Hercegowiny oraz Albanii, a poza nią z Algierii^[1]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek krytycznie zagrożony wymarciem (CR)^[4]

Przypisy

↑ ^a ^b M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 467-469.
↑ ^a ^b Arved Lompe: Gattung Apimela Muls. Rey. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-12-12].
↑ ^a ^b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.
↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.

[cpc-1] M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 467-469.

[ke-2] Arved Lompe: Gattung Apimela Muls. Rey. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-12-12].

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.

[Farkacetal-4] Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.

[1]

[2]

[3]

[4]