Aparat apikalny

Aparat apikalny, pierścień apikalny lub aparat szczytowy (ang. Ascus apex) – struktura na szczycie worków u workowców^[1]. Występuje w workach jednościennych (unitunikowych) i bierze udział w wydostawaniu się askospor z tych worków. W zależności od budowy aparatu apikalnego wyróżnia się 3 typy tych worków:

dzióbkowe, posiadające na szczycie dzióbek. Jest to wydłużony szczyt wewnętrznej ściany worka z wąską szparą, przez którą wydostają się zarodniki. Występują np. u Hypocreales;
annelowe, występujące np. u Helotiales. Mają wyraźny pierścień otaczający otwór, przez który wyrzucane są zarodniki;
hypodermatowe, występujące np. u Rhytismatales. Mają słabo widoczny pierścień^[2].

Reakcja pierścienia w aparacie apikalnym z jodyną lub odczynnikiem Melzera jest jedną z prób przy diagnozowaniu gatunków. Pierścień ten może być amyloidalny, gdy pod wpływem jodyny barwi się na niebiesko, lub nieamyloidalny, gdy jodyna nie wybarwia go na niebiesko^[2].

Przypisy

↑ SelimS. Kryczyński SelimS., ZbigniewZ. Weber ZbigniewZ. (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0 .
↑ ^a ^b JoannaJ. Marcinkowska JoannaJ., Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7 .

[fito-1] SelimS. Kryczyński SelimS., ZbigniewZ. Weber ZbigniewZ. (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0 .

[mar-2] JoannaJ. Marcinkowska JoannaJ., Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7 .

[1]

[2]