Antykwa klasycystyczna
Antykwa klasycystyczna – odmiana kroju czcionki przygotowana w 1784 roku przez Firmina Didota.
 Antykwa Didota autorstwa Firmina Didota | |
| Klasyfikacja | |
|---|---|
| Twórca | |
| Data stworzenia | |
| Inne nazwy |
Didot |
| Znaki łacińskie |
|
Antykwa klasycystyczna ewoluowała z powstałej w 1695 roku czcionki Romain du Roi zaprojektowanej przez Louisa Simonneau i znanej jako antykwa barokowa. Antykwa klasycystyczna charakteryzuje się dużym kontrastem pomiędzy grubymi i cienkimi elementami litery. Kontrast jest tak duży, że część cienką nazywamy włosowatą. Oś litery jest prostopadła do linii pisma. Litery okrągłe, podobnie jak w antykwie barokowej, pozostały cieniowane.
Głównymi typografami używającymi w swoich oficynach i drukach antykwy klasycystycznej byli, prócz Didotów, typograf włoski Giambattista Bodoni, który w 1789 roku stworzył stylowe pismo, na którym wzorowali się późniejsi twórcy oraz odlewacz i typograf niemiecki Justus Walbaum, który w 1803 roku stworzył odmianę pochyłą antykwy klasycystycznej.
Z antykwy klasycystycznej wywodzi się polski krój narodowy znany pod nazwą antykwy Półtawskiego – autorstwa Adama Półtawskiego.
Bibliografia
edytuj- Barbara Bieńkowska: Książka na przestrzeni dziejów. Warszawa: Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, 2005. ISBN 83-88581-21-X.
Linki zewnętrzne
edytuj- Historia typografii. www.historiasztuki.com.pl. [dostęp 2011-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-07)].
- O antykwie – przykłady. art.webesteem.pl. [dostęp 2011-08-09].