Antoninian

Antoninian
Państwo	Cesarstwo Rzymskie
	Opis fizyczny
Masa	zmienna
Materiał	Ag, Ag-Cu, Cu
Rant	gładki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2014-12 należy dopracować:

wymaga dalszego rozbudowania i uzupełnienia pogłębionymi istotnymi informacjami na podstawie wiarygodnych źródeł numizmatycznych.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Antoninian (łac. antoninianus) – moneta bita w cesarstwie rzymskim, wprowadzona przez Karakallę na początku III wieku jako nominał srebrny o wartości 2 denarów.

Antoniniany, kolejno w rzędach od lewej: 1. Heliogabal (218-222) – srebro, 2. Decjusz (249-251) – srebro, 3. Galien (253-268) – bilon, 4. Galien – miedź, 5. Aurelian (270-275) – miedź srebrzona, 6,7 uzurpatorzy galijscy (261-273) – miedź

Szybko uległa zepsuciu i emitowana była z bilonu, a nawet z miedzi aż do panowania Dioklecjana (284-305) włącznie.

W III wieku legionista otrzymywał dzienny żołd w wysokości 10-15 antoninianów. Przykładowe ceny w tym czasie wynosiły^{[potrzebny przypis]}:

zdrowy niewolnik – 800-1200 antoninianów
koń – 250 antoninianów
osioł – 145 antoninianów
prosty miecz rzymski – 60 antoninianów
buty – 12 antoninianów
wino (1 pinta) – 4 antoninianów
półkilowy bochenek chleba – 1 antoninianus
lampa oliwna – 1 antoninianus
złoty pierścień – 122 antoninianów
mała łódź rybacka – 186 antoninianów

Zobacz też

system monetarny w cesarstwie rzymskim.