Wikipedia

Antoni Pogłodowski

Antoni Pogłodowski z Przytyka[a] – właściciel ziemski, urzędnik, radca C. K. Namiestnictwa, starosta powiatów galicyjskich, oficer.

Antoni Pogłodowski
Ilustracja
Antoni Pogłodowski podczas pożegnania jego osoby w Sanoku (październik 1911)
Starosta c. k. powiatu brzeskiego
Okres

od około 1895
do około 1898

Poprzednik

Edmund Romer

Następca

Władysław Junosza Gałecki

Starosta c. k. powiatu chrzanowskiego
Okres

od około 1898
do około 1900

Poprzednik

Zygmunt Rogoyski-Brochwicz

Następca

Edward Czermak

Starosta c. k. powiatu sanockiego
Okres

od około 1899
do października 1911

Poprzednik

Ferdynand Pawlikowski

Następca

Kazimierz Jaworczykowski

Starosta c. k. powiatu wadowickiego
Okres

od października 1911
do 1918

Poprzednik

Zdzisław Geppert

Odznaczenia
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Odznaka Honorowa Austriackiego Czerwonego Krzyża
Mieszkanie starosty Pogłodowskiego na zamku w Sanoku (1908)

Życiorys

edytuj

Pochodził z rodu Pogłodowskich z Przytyka, nobilitowanego w Austro-Węgrzech w 1880[1]. Na przełomie XIX i XX wieku posiadał majątki ziemskie Berehy Dolne, Berehy Górne[2][3][4][5], Caryńskie (od 1894[6])[7][8][9][10], Naściszne – Nasiczne[11]. Jako właściciel powyższych dóbr ziemskich na przełomie XIX/XX wieku był uprawniony do wyboru posła do Rady Państwa[12][13].

W C. K. Armii został mianowany podporucznikiem kawalerii w rezerwie z dniem 1 listopada 1881[14]. Był przydzielony do 3 Galicyjskiego pułku ułanów w Łańcucie do około 1886/1887[15][16][17][18][19][20]. Następnie, około 1888 został przeniesiony do C. K. Obrony Krajowej i zweryfikowany w stopniu podporucznika z dniem 1 listopada 1881 w korpusie oddziałów konnych[21]. W tym charakterze był przydzielony w grupie nieaktywnych do pułku ułanów Obrony Krajowej Nr 1 w Kołomyi około 1888/1889[22][23]. Około 1889 został awansowany na stopień porucznika z dniem 1 listopada 1888[24]. Od tego czasu pozostawał z przydziałem do pułku ułanów Obrony Krajowej Nr 3 w Samborze do około 1899[25]. Następnie od około 1899 do około 1903 przy przydzielony do pułku ułanów Obrony Krajowej Nr 4 (Olmütz) w stosunku ewidencji skierowany do służby w pospolitym ruszeniu[26][27].

W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby państwowej. Początkowo był zatrudniony jako praktykant konceptowy C. K. Namiestnictwa od około 1880[b][28], skąd około 1883 był skierowany do pracy w urzędzie starostwa powiatu jarosławskiego[29], następnie pracował nadal w C. K. Namiestnictwie[30], po czym od około 1888 był skierowany do pracy w urzędzie starostwa powiatu bocheńskiego[31]. Następnie przy C. K. Namiestnictwie od około 1890 był koncepistą[32], od około 1891 komisarzem powiatowym[33], w tym charakterze około 1894 był skierowany do służby przy C. K. Ministerstwie Spraw Wewnętrznych[6][34]. Od około 1895 około 1898 sprawował stanowisko starosty c. k. powiatu brzeskiego[35]. W tym okresie pełnił funkcję przewodniczącego C. K. Rady Szkolnej Okręgowej w Brzesku[36]. Od około 1898 do około 1900 urząd starosty c. k. powiatu chrzanowskiego[37]. W tym czasie pełnił funkcję przewodniczącego C. K. Rady Szkolnej Okręgowej w Chrzanowie[38][39]. Następnie od około 1899 pełnił urząd starosty c. k. powiatu sanockiego[40][c][41][42][43][44]. Po objęcia stanowiska w Sanoku został mianowany 26 października 1900 przez cesarza Franciszka Józefa I radcą namiestnictwa we Lwowie[45][46][47]. W okresie urzędowania w Sanoku był przewodniczącym tamtejszej C. K. Rady Szkolnej Okręgowej[48]. W Sanoku udzielał się w działalności społecznej. Został członkiem założonej 11 stycznia 1903 w Sanoku pierwszej filii lwowskiego Towarzystwa Chowu Drobiu, Gołębi i Królików[49]. Od 1904 do 1909 pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Upiększania Miasta Sanoka[50][51][52], 30 kwietnia 1910 został wybrany wydziałowym TUMS[53][54], po odejściu z Sanoka otrzymał tytuł członka honorowego TUMS[55]. 28 stycznia 1905 został wybrany prezesem Towarzystwa Opieki nad Uwolnionymi Więźniami w Sanoku (wiceprezesem został prezes sądu obwodowego Kajetan Chyliński)[56]. 8 lutego 1905 Rada gminy Bukowsko nadała K. Chylińskiemu i A. Pogłodowskiemu honorowe obywatelstwo gminy w uznaniu zasług przy budowie gmachu sądowego w Bukowsku[57]. W 1910 otrzymał specjalne podziękowanie od C. K. Rady Szkolnej Krajowej za inicjatywę i wsparcie idei powstania parku im. Chopina na obszarze parku miejskiego w Sanoku, mającego służyć sprawie wychowania fizycznego młodzieży szkolnej[58].

W październiku 1911 decyzją c. k. Namiestnika z upoważnienia ministra spraw wewnętrznych został przeniesiony ze stanowiska starosty c. k. powiatu sanockiego na urząd starosty c. k. powiatu wadowickiego[59][60], który pełnił w kolejnych latach, również podczas I wojny światowej do 1918[61][62][63]. Równolegle pełnił funkcję przewodniczącego C. K. Rady Szkolnej Okręgowej w Wadowicach[64][65]. W tym czasie działał w Towarzystwie Upiększania Miasta Wadowic i Okolicy, przyczyniając się do rozwoju miejscowego parku w okresie I wojny[66].

Odznaczenia

edytuj

austro-węgierskie

Uwagi

edytuj
  1. ↑ W austro-węgierskich Szematyzmach był określany początkowo jako „Antoni Pogłodowski”, od wydania z 1896 jako „Antoni Pogłodowski-Przytyk”, a od wydania z 1898 jako „Antoni Pogłodowski z Przytyka”. W języku niemieckim zarówno w ewidencji urzędników, jak i w ewidencji wojskowych C. K. Armii i C. K. Obrony Krajowej był określany jako „Anton Pogłodowski v. Przytyk”, a niekiedy także jako określany jako „Anton Pogłodowski v. Przytik”.
  2. ↑ Alojzy Zielecki podał tożsamość starosty „Antoni Pragłowski”, lecz stanowi to omyłkę.
  3. ↑ We wrześniu 1907 informowano o możliwym przeniesieniu Antoniego Pogłodowskiego z Sanoka na urząd starosty c. k. powiatu przemyskiego w związku z rzekomym odejściem tamtejszego starosty Józefa Lanikiewicza na inne stanowisko. Kronika. Wiadomości osobiste. „Nowy Głos Przemyski”. Nr 48, s. 2, 8 września 1907.  Wiadomości bieżące. Przeniesienie starosty. „Słowo Polskie”. Nr 420, s. 7, 10 września 1907. 

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Spis nazwisk szlachty polskiej. Lwów: Księgarnia Gubrynowicz i Schmidt, 1887, s. 576.
  2. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 12.
  3. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 8.
  4. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 7.
  5. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 7.
  6. ↑ a b Caryńskie, Polska. odyssei.com. [dostęp 2015-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  7. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 29.
  8. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 24.
  9. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 22.
  10. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 22.
  11. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 126.
    •Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 116.
    •Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 110.
    •Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 110.
    •Berehy Górne – samotny krzyż. region.halicz.pl. [dostęp 2015-06-17].
    •12. W: Roman Marcinek: Dane historyczne dla miejscowości w obrębie Bieszczadzkiego Parku Narodowego i otuliny. Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny Bieszczadzkiego Parku Narodowego, 2001, s. 33, 34, 41.
    •Ludwik Mroczka: Galicji rozstanie z Austrią. Zarys monograficzny. 1990: Wydawnictwo Naukowe WSP, 149.
    •Jacek Wolski: Przekształcenia krajobrazu wiejskiego Bieszczadów Wysokich w ciągu ostatnich 150 lat. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego PAN, 2007, s. 71, seria: Prace Geograficzne nr 14. ISBN 978-83-87954-97-7.
  12. ↑ Lista wyborców do Rady Państwa z kuryi większych posiadłości ziemskich. „Gazeta Lwowska”. Nr 18, s. 8, 24 stycznia 1897. 
  13. ↑ Lista wyborców do Rady Państwa z kuryi większych posiadłości ziemskich. „Gazeta Lwowska”. Nr 221, s. 8, 27 września 1900. 
  14. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1882. Wiedeń: 1881, s. 491.
  15. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1882. Wiedeń: 1881, s. 546.
  16. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1883. Wiedeń: 1883, s. 602.
  17. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1884. Wiedeń: 1883, s. 614.
  18. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1885. Wiedeń: 1884, s. 616.
  19. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1886. Wiedeń: 1885, s. 617.
  20. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1887. Wiedeń: 1886, s. 621.
  21. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1888. Wiedeń: 1888, s. 82.
  22. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1888. Wiedeń: 1888, s. 309.
  23. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1889. Wiedeń: 1889, s. 82.
  24. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1890. Wiedeń: 1890, s. 78.
  25. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1890. Wiedeń: 1890, s. 326.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1891. Wiedeń: 1891, s. 349.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1892. Wiedeń: 1892, s. 365.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1893. Wiedeń: 1893, s. 404.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1894. Wiedeń: 1894, s. 429.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1895. Wiedeń: 1895, s. 394.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1896. Wiedeń: 1896, s. 406.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1897. Wiedeń: 1897, s. 424.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1898. Wiedeń: 1898, s. 444.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1899. Wiedeń: 1899, s. 503.
  26. ↑ a b c Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1900. Wiedeń: 1900, s. 545.
  27. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1901. Wiedeń: 1901, s. 571.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1902. Wiedeń: 1902, s. 590.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1903. Wiedeń: 1903, s. 597.
  28. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 5.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 5.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 4.
  29. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 4, 19.
  30. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 4.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 4.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 4.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 4.
  31. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 4, 12.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 4, 12.
  32. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 4.
  33. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 5.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 5.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 5.
  34. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 42.
  35. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 13.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 13.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 11.
  36. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 401.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 401.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 478.
    •Na wentę gospodarską. „Gazeta Lwowska”. Nr 300, s. 3, 31 grudnia 1895. 
  37. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 15.
    •Starostowie chrzanowscy. chrzanow.dk. [dostęp 2015-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-17)].
  38. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 478.
  39. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 487.
  40. ↑ 19. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1899/1900. Sanok: Fundusz Naukowy, 1900.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 42.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 3, 42.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 42, 55.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 42.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 42.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 42.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 50.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 50.
  41. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 50.
  42. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 49.
  43. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 49.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911
    •    . Lwów: 1911, s. 49.
    •Kronika. Wykaz ofiarodawców i fantów. „Gazeta Sanocka”. Nr 157, s. 3, 30 grudnia 1906. 
  44. ↑ Pożar Trześniowa. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 5, s. 2, 29 maja 1910. 
    •Kronika. Dar. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 17, s. 3, 21 sierpnia 1910. 
    •Obwieszczenia. „Dziennik Urzędowy c.k. Starostwa i c.k. Rady szkolnej okręgowej w Sanoku”, s. 1–4, nr 3 z 1 listopada 1911. 
    •Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 351.
  45. ↑ Telefoniczne i telegraficzne depesze „Słowa Polskiego”. Mianowania. „Słowo Polskie”. Nr 500, s. 2, 26 października 1900. 
  46. ↑ Kronika. Mianowania. „Gazeta Narodowa”. Nr 297, s. 2, 27 października 1900. 
  47. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 70.
  48. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 487.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 521.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 521.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 521.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 521.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 541.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 541.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 541.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 590.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 590.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 624.
  49. ↑ Sprawozdania z posiedzeń filii. Filia lwowskiego Towarzystwa chowu drobiu w Sanoku. „Hodowca Drobiu”. Nr 1, s. 20, 1 marca 1904. 
  50. ↑ Zbigniew Koziarz. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka (1904–1994). „Rocznik Sanocki”. Tom VII, s. 10, 1995. ISSN 0557-2096. 
  51. ↑ Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 99. ISBN 83-909787-3-3.
  52. ↑ Kronika. Tow. dla Upiększ. m. Sanoka. „Gazeta Sanocka”. Nr 65, s. 3, 26 marca 1905. 
  53. ↑ Kronika. Towarzystwo upiększenia miasta. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 3, s. 4, 15 maja 1910. 
  54. ↑ Wiadomości bieżące. Pomnik Grzegorza z Sanoka. „Gazeta Samborska”. Nr 33, s. 2, 16 sierpnia 1908. 
  55. ↑ Sprawozdanie Wydziału Tow. Upiększania Miasta Sanoka. „Miesięcznik Artystyczny”. Nr 7, s. 67, 1912. 
  56. ↑ Kronika. Z Tow. opieki nad uwolnionymi więźniami. „Gazeta Sanocka”. Nr 58, s. 3, 5 lutego 1905. 
  57. ↑ Kronika. Honorowe obywatelstwo. „Gazeta Sanocka”. Nr 59, s. 3, 12 lutego 1905. 
  58. ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy C. K. Rady Szkolnej Krajowej w Galicyi”. Nr 9, s. 126, 9 kwietnia 1910. 
  59. ↑ Kronika. Mianowania i przeniesienia. „Nowa Reforma”. Nr 468, s. 2, 13 października 1911. 
  60. ↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 43, s. 3, 15 października 1911. 
  61. ↑ Rozpoczęcie robót kanałowych. „Nowa Reforma”. Nr 588, s. 1, 27 grudnia 1911. 
  62. ↑ a b c d Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 60.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 59.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 59.
  63. ↑ a b c d Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1002.
  64. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 626.
  65. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 689.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 698.
  66. ↑ Michał Siwiec - Cielebon: Jak to było z tym Parkiem Mickiewicza?. wadowice24.pl, 2014-08-30. [dostęp 2015-06-17].
  67. ↑ Odznaczenia »Czerwonego Krzyża«. „Nowa Reforma”. Nr 161, s. 3, 6 kwietnia 1917. 
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Antoni_Pogłodowski&oldid=67036824”