Antoni Onufry Giełgud
Antoni Onufry Giełgud herbu własnego (ur. ok. 1720, zm. przed 10 lutego 1797[3]) – starosta generalny żmudzki w 1783 roku, kasztelan żmudzki w latach 1776–1783, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego 1775/1776, strażnik wielki litewski w 1774 roku, oboźny wielki litewski w 1774 roku, chorąży żmudzki w 1767 roku, ciwun twerski w latach 1757–1767, krajczy żmudzki w 1752 roku[3][4].
 Giełgud | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1720 |
| Data śmierci | |
| Żona | |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujPoseł Księstwa Żmudzkiego na sejm koronacyjny 1764 roku[5]. W 1766 roku był posłem na Sejm Czaplica z Księstwa Żmudzkiego[6]. Członek Departamentu Policji Rady Nieustającej w 1779 roku[7]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[8]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[9].
Był członkiem czynnym 3 niższych wileńskich lóż wolnomularskich w 1781 roku.
W 1777 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1774 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława. Miał dwie żony i czworo dzieci, w tym syna, Ignacego z Karoliny Eleonory z Oskierków.
Bibliografia
edytuj- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008
- Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930
Przypisy
edytuj- ↑ a b Henryk Mościcki, Giełgud Ignacy (zm. 1807), [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. VII, 1948–1958, s. 440.
- ↑ a b Marek Minakowski, Ignacy Giełgud h. wł. [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2024-10-01].
- ↑ a b Antoni Tyzenhauz, podskarbi nadworny litewski (1733–1785). W: Zygmunt Gloger: Pisma rozproszone. T. II 1877–1889. Białystok: Książnica Podlaska, 2015, s. 839.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy tom III: Księstwo Żmudzkie. XV–XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, opracowali Henryk Lulewicz, Andrzej Rachuba, Przemysław P. Romaniuk, Andrzej Haratym, Warszawa 2015, s. 328.
- ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 34.
- ↑ Dyaryusz seymu walnego ordynaryinego odprawionego w Warszawie roku 1766 ..., brak paginacji
- ↑ KALENDARZ polityczny dla Królestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego na rok pański 1779. w Warszawie, Nakładem y drukiem Michała Groella Księgarza Nadwornego J.K.Mci., [b.n.s]
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 309.