Antoni Olesiński
Antoni Olesiński (ur. 1855, zm. 8 kwietnia 1904) – warszawski rzeźbiarz, specjalizujący się w rzeźbie nagrobnej, autor nagrobków na Cmentarzu Powązkowskim i Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie oraz w kościołach warszawskich.
Data urodzenia |
1855 |
---|---|
Data śmierci |
8 kwietnia 1904 |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Był uczniem Bolesława Syrewicza (1835–1899). Jego uczniem był Jan Antoni Biernacki (1879–1930).
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-5-26 i 27)[1].
Nagrobki na Cmentarzu Powązkowskim
edytuj- Nagrobek Irenki i Zygmusia Kurella (1901)
- Nagrobek Irusi Zagrodzkiej (1901)
- Plakieta portretowa Jerzego Alexandrowicza (1894)
- Płaskorzeźby w kaplicy Leopolda Juliana Kronenberga
Nagrobki na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim
edytuj- Rzeźba „Chrystus błogosławiący” na nagrobku Hermana Junga (1890)
- Medalion na grobie Fryderyka Martensa (1899)
- Popiersie Marcelego Nenckiego (1901)
Rzeźby w kościołach warszawskich
edytuj- Rzeźby na tympanonie kościoła Wszystkich Świętych na pl. Grzybowskim
- Epitafia Antoniego Kaczanowskiego (1896) i Henryka Perzyńskiego (1899) w kościele OO. Franciszkanów
Medalion na nagrobku w Nałęczowie
edytujAntoni Olesiński wykonał w 1886 roku projekt medalionu na nagrobku Michała Elwira Andriollego na cmentarzu w Nałęczowie. Odlew wykonany został w odlewni Braci Łopieńskich w Warszawie.
Przypisy
edytuj- ↑ Cmentarz Stare Powązki: OLESIŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02] .
Bibliografia
edytuj- Maria Irena Kwiatkowska , Rzeźbiarze warszawscy XIX wieku, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, ISBN 83-01-08790-0, OCLC 830050175 .