Antoni Olesiński (ur. 1855, zm. 8 kwietnia 1904) – warszawski rzeźbiarz, specjalizujący się w rzeźbie nagrobnej, autor nagrobków na Cmentarzu Powązkowskim i Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie oraz w kościołach warszawskich.

Antoni Olesiński
Data urodzenia

1855

Data śmierci

8 kwietnia 1904

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Popiersie Marcelego Nenckiego (zm. 1901)

Był uczniem Bolesława Syrewicza (1835–1899). Jego uczniem był Jan Antoni Biernacki (1879–1930).

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-5-26 i 27)[1].

Nagrobki na Cmentarzu Powązkowskim

edytuj
  • Nagrobek Irenki i Zygmusia Kurella (1901)
  • Nagrobek Irusi Zagrodzkiej (1901)
  • Plakieta portretowa Jerzego Alexandrowicza (1894)
  • Płaskorzeźby w kaplicy Leopolda Juliana Kronenberga

Nagrobki na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim

edytuj

Rzeźby w kościołach warszawskich

edytuj
  • Rzeźby na tympanonie kościoła Wszystkich Świętych na pl. Grzybowskim
  • Epitafia Antoniego Kaczanowskiego (1896) i Henryka Perzyńskiego (1899) w kościele OO. Franciszkanów

Medalion na nagrobku w Nałęczowie

edytuj

Antoni Olesiński wykonał w 1886 roku projekt medalionu na nagrobku Michała Elwira Andriollego na cmentarzu w Nałęczowie. Odlew wykonany został w odlewni Braci Łopieńskich w Warszawie.

Przypisy

edytuj
  1. Cmentarz Stare Powązki: OLESIŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].

Bibliografia

edytuj
  • Maria Irena Kwiatkowska, Rzeźbiarze warszawscy XIX wieku, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, ISBN 83-01-08790-0, OCLC 830050175.